In crisistijden floreert traditioneel de filosofie. Toen de grote klassieke rijken op instorten stonden, won het stoïcijnse gedachtegoed aan eloquente aanhangers. Machiavelli en Hobbes schiepen baanbrekende politiek-filosofische gedachten in tijden van grote politieke oproer. Wittgenstein en Sartre schreven hun grote existentiële werken grotendeels in krijgsgevangenschap. Wat zou de coronacrisis voor gedachten brengen? iFilosofie vroeg denkers om hun reflectie op de crisis te geven. We leven plotsklaps allemaal in grote onzekerheid, waarin we op zoek zijn naar houding en perspectief. Wat die zaken aangaat, kunnen filosofen hun zegje doen en een toegevoegde waarde zijn te midden van de stemmen van medisch specialisten, wetenschappers, journalisten en de overheid. De reacties stroomden snel binnen. Het is dan ook een tamelijk dikke iFilosofie geworden. Dat mag wel voor een keer, dachten wij zo. Deze speciale editie is, zo hopen wij, een mooie mengeling van opbeurende en kritische gedachten, die je een tijd lang aan het denken zet. Wittgenstein benaderde zijn oorlog als volgt: ‘Dit is een vuurproef van het karakter, omdat het zoveel kracht kost de goede stemming + de energie niet te verliezen.’ Houd stand, waar je ook binnen bent. Florian Jacobs, hoofdredacteur
