‘Vooruitgang is niet doelgericht’, zo observeert Philipp Blom in zijn Wat op het spel staat. Vooruitgang is eerder een soort van evolutionair algoritme in een kleine omgeving, een kwestie van variëren, selecteren en reproduceren, dan een uitgekiende weg naar een betere wereld. Whatever works in plaats van waardevol werk, dat is alledaagse vooruitgang. Blom analyseert dat we bij het boeken van vooruitgang op een individu-overstijgend niveau vaak aanlopen tegen vooruitgang op individueel niveau. Simpel gezegd: wat goed is voor ons als individueel consument, is vaak niet goed voor ons als wereldbewoner. En voor welk perspectief kiezen we dan? Of: welk perspectief nodigt de ons omringende wereld ons uit om te verkiezen? Onze attentie strekt al te vaak niet verder dan het hier en nu, en glipt met de regelmaat van de klok toch de minder hoogstaande hoekjes van de onmiddellijke impuls in. In deze iFilosofie presenteert onze redactie vele boeken die een eigen perspectief bieden op de klimaatcrisis. We hopen dat we de lezer helpen bij diens individuele vooruitgang, en dat we jou de richting wijzen naar een denkperspectief dat de wereld begint te omvatten. Naomi Klein stelt in het door ondergetekende verslonden On Fire: ‘We don’t have the right to demand perfection from each other. But we do have the right to expect progress.’ En dan mag die vooruitgang best weleens Moeder Aarde in het vizier hebben. Florian Jacobs (hoofdredacteur)
