Als je als begeleidingskundige wordt gevraagd een rol te vervullen in het ondersteunen van organisatieverandering, dan weet je nooit precies waar je aan begint. Organisaties zijn complexe sociale systemen. Dat wil zeggen dat ze fundamenteel onvoorspelbaar zijn. Je komt telkens weer voor verrassingen te staan. Complexiteit impliceert ook dat je het geheel nooit in zijn totaliteit kunt overzien. Er spelen altijd meer en andere factoren mee dan je denkt. Bovendien kan je complexe systemen alleen begeleiden door zelf deel te nemen aan de interacties binnen dat onoverzienbare geheel. Je bent dus ook onderdeel van die onvoorspelbaarheid (Stacey, 2001). Hoe kan je als professioneel begeleider met wijsheid en inzicht handelen, als je het tegelijk op een fundamenteel niveau nooit zeker weet?