De noodzaak tot het voeren van duurzaam inzetbaarheidsbeleid is in veel organisaties inmiddels doorgedrongen. Deze bewustwording wordt ingegeven door de economische gevolgen van de vergrijzing van de babyboomgeneratie (cohort geboren tussen 1946-1964) en de ontgroening van de arbeidspopulatie. Om verlies van waardevolle kennis en ervaring van ouderen tegen te gaan, en om productiekracht te behouden, worden werknemers gestimuleerd om langer door te werken en ontmoedigd om voortijdig uit te treden. Tevens worden werkgevers geprikkeld werknemers langer in dienst te houden en ouderen aan te nemen. Deze ontwikkelingen zullen tot gevolg hebben dat oudere werknemers een steeds dominantere plek op de arbeidsmarkt gaan innemen en langer gemotiveerd aan het werk moeten blijven (Cuelenaere et al., 2009, De Lange et al., 2010, Groothoff et al., 2009, Ilmarinen, 2001, Van der Heijden et al., 2009).
