Dit artikel vormt een pleidooi voor een flexibilisering van de levensloop tussen vijftig en vijfenzeventig jaar waarbij het begrip oudere werknemer in een heel andere context betekenis krijgt. Het betreft hier een ontwikkeling die onvermijdelijk en noodzakelijk is voor de komende decennia en wellicht een alternatief kan bieden voor de armoede van het Zwitserleven gevoel (Lange, 2008). Aan de hand van enkele demografische gegevens gaan we eerst kort in op het ontstaan van een nieuwe ‘derde leeftijd’.