Zo’n beetje vanaf de eerste helft van de negentiende eeuw maken we in Nederland serieus werk van het opleiden van leraren. Kennelijk was de samenleving daar toen aan toe. Dat is niet verwonderlijk: door Thorbecke werd er een belangrijke stap gezet om onderwijs steviger te organiseren en daarmee werd onderwijs een van de dragende instituties op weg naar een moderne samenleving. Het opleiden van leraren gedurende de afgelopen vijftig jaren is onderwerp van een bundel artikelen bijeengebracht door Gerda Geerdink en Anja Swennen (2021) bij gelegenheid van hun pensionering als lerarenopleiders. Het is een kloeke bundel geworden, 365 pagina’s lang, 25 bijdragen van 29 auteurs. Eind oktober werd op een druilerige zaterdagmorgen de bundel met taart en drank ten doop gehouden bij Aeres in Wageningen. Dat was een mooie bijeenkomst, had een hoog reüniegehalte van wat ze in het Engels ‘seasoned professionals’ noemen. Er liep daar met gemak een paar honderd jaar ‘lerarenopleidingervaring’ rond. Vriendelijk in de onderlinge omgang, betrokken en deskundig. En diezelfde kwalificaties passen bij de bundel zelf. De bijdragen lezen zeer prettig, zijn overigens ook afzonderlijk goed te lezen. Ze geven een diepe inkijk van wat opleiders gedreven heeft of nog drijft op een breed scala van vraagstukken. Van pabo tot universiteit, van groen onderwijs tot kunstvakken, van didactiek tot beleid en niet te missen van praktijk tot theorie.
