logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Ontwikkelingsproblematiek (volledige uitgave, 14 artikelen)

INHOUD THEMA 'ONTWIKKELINGSPROBLEMATIEK' (november 2014) Kinderen die anders ontwikkelen dan men gewend is, Martine Delfos De opinie van…Hanna Swaab. Preventieve zorg bij ontwikkelingsstoornissen, Jos Govaarts Column: ADD, Karin Windt Pioniers: Erik Erikson, Gerrit Breeuwsma Het opvoeden van een kind met een ontwikkelingsstoornis, Marleen Oosthof-van der Poel PRAKTIJK Uit ‘t veld: Slaapproblemen, Jolenta Lavell Caleidoscoop: Speltherapie, Loes Helwegen Ondernemen: Rechtsvormen, Frans van der Gouw HELP: Tolpoort Wetenschap: Een persoonlijk verhaal, Patrick de Zeeuw ACTUEEL Issue: Normale kinderen: Ze bestaan nog, Sam Geuens Gelezen Verder lezen over ontwikkelingsproblematiek Trends & Ontwikkelingen Elk kind is uniek Toen ik geboren werd hielden moeders hun kind aan de linkerhand en het ‘onovertroffen gezinshandboek’ van dr. Spock in de rechterhand. In die jaren stond Spock ouders bij met praktische adviezen over de verzorging, groei en ontwikkeling van hun kind. Ontwikkelingsstoornissen zoals gedefinieerd in de ‘Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders’ (DSM) kwamen als zodanig niet voor in dit handboek, maar de ‘populairste kinderarts van de wereld’ raadde ouders met een ‘gebrekkig kind’ aan om gewoon tegen hem te doen en van hem te houden om hemzelf. De DSM specificeert welke symptomen kunnen voorkomen bij een ‘gebrekkig kind’ en hoeveel symptomen aanwezig dienen te zijn, om te kunnen spreken van een bepaalde stoornis. Vaak is de DSM behulpzaam bij het diagnosticeren en opstellen van een behandelingsplan. De hokjesgeest van het handboek kan echter ook leiden tot een diagnose die tekortdoet aan de complexiteit van de psychische aandoening en die voorbijgaat aan het individu en diens context. Sam Geuens heeft het gevoel dat er te snel en te vaak diagnoses geplakt worden op kinderen bij wie dat niet nodig is. Deze ‘etiketten’ worden dan toegekend om kinderen vooruit te helpen, om hulpbronnen aan te spreken en deuren te openen die anders gesloten blijven. Ofschoon geplakt met de intentie om het beter te maken, is een goede bedoeling niet voldoende om dat doel te bereiken. Geuens roept in ‘Issue’ iedereen die met kinderen werkt op, om hen te beschermen tegen onduidelijke etiketten en vooroordelen. Elk kind is uniek en verdient het om in zijn totaliteit bekeken te worden. Dat houdt volgens Marleen Oosterhof ook in dat de begeleiding van ouders met een kind met een ontwikkelingsstoornis maatwerk is. Het is belangrijk om als counsellor in de begeleiding van zo’n gezin aandacht te besteden aan de opvoeding en aan de verbindingen met familie, school en omgeving, legt Martine Delfos in de ‘Verkenning’ uit. Ieder kind heeft iemand nodig die hem als kind liefheeft en die er voor hem is als hij dat nodig heeft, stelt Delfos. Daar was Spock het roerend mee eens: “Door het gevoel aanvaard te worden zal het kind het meest van zijn vermogens kunnen maken. De vraag of hij zich gelukkig voelt, hangt af van zijn houding, niet van zijn gebrek” (1971, 24e dr., pp. 497 & 507).

€ 6,95

Column: ADD

Auteur: Karin Windt

“Het zit er wel in, maar het komt er niet uit”, of “Karin kan wel, maar wil niet”. Als kind had ik er nog geen idee van wat hiermee bedoeld werd, maar ik probeerde uit alle macht te voldoen aan de verwachtingen. Ook stond er in ieder schoolverslag dat ik veel moeite had met concentreren. ADD was in de jaren 80 nog niet bekend en helaas was ik zelf niet altijd bij machte om verbeteringen aan te brengen op dit soort kritiekpuntjes, dus ik leerde ze vooral te verbergen. Bijvoorbeeld door mensen attent in de ogen te kijken tijdens een gesprek, ook al zijn mijn gedachten soms elders, en door extra alert te reageren als men iets vraagt. Die additionele alertheid heeft mij altijd net iets te veel energie gekost en, weliswaar tezamen met andere factoren, al vroeg tot een burn-out geleid. Je loopt met een concentratiestoornis snel op je tenen. Tegelijk heb ik ook veel ambitie. Een frustrerende combinatie om te managen, zoals u misschien begrijpt. Wanneer je voor informatieverwerking eigenlijk iets meer tijd nodig hebt en toch wordt geconditioneerd op alert reageren, dan loop je ook een groter risico om wat te snel ‘domme’ dingen te zeggen. Dat verklaart enkele gênante momenten in mijn jeugd en wellicht het feit dat veel mensen met ADD mailen dat ze vroeger ‘dom’ werden genoemd en dusdanig werden behandeld. En dat terwijl ADD’ers juist zo’n brede interesse hebben. Ik leerde al snel om in groepsverband maar wijselijk mijn mond te houden. Maar ook dat kreeg gevolg in mijn schoolverslagen; toen vond men ineens dat ik onvoldoende eigen initiatief nam. Nog steeds beleef ik in de avonduren alles van die dag opnieuw. Vooral als er dingen zijn gebeurd waar ik mij enorm over verbaas, maar ook leuke ervaringen. Pas als ik tot rust gekomen ben, kunnen mijn hersenen alles een plekje te geven. Ik heb die tijd nodig om een soort informatie-opstopping te voorkomen, maar ik vergeet snel om daarop te anticiperen. Dat staren in het luchtledige, met mijn gedachten op de ‘repeatmodus’, kost me regelmatig een deel van mijn belangrijke nachtrust. Op de basisschool werd ik meestal omschreven als een blij, zonnig, sociaal en behulpzaam kind. Ik was niet lastig, erg rustig en volgde opdrachten netjes op. Het is nog steeds moeilijk uit te leggen waarom ik zo weinig vriendinnetjes had. Men vond mij wel erg chaotisch. Toch moest ik vanaf mijn vroege jeugd vaak alleen voorin de klas zitten. Achter de docent, met mijn gezicht naar het bord. Dit voelde als een straf, als falen. Men verwachtte juist meer van mij, omdat ik op sommige andere gebieden wel erg goed functioneerde. De contrasten waren enorm. Maar als ik de kans kreeg, dan zat ik het liefste naar buiten te staren: naar de bloemetjes, de vogeltjes en de voorbijtrekkende wolken. Wat dat betreft ben ik niet zo veel veranderd… Karin Windt richt zich op het zoeken naar en verspreiden van kennis over het overwegend onoplettend type Attention Deficit Disorder (ADD). Haar website www.levente.nl is uitgegroeid tot een informatieplatform. Zij is voorzitter van de Stichting ADD Nederland (www.sadd.nl) en auteur van ‘ADD. Onzichtbare obstakels: zoeken naar omwegen’ en ‘Handboek ADD: 200 vragen en antwoorden’.
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper