logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Lezerscolumn: Houten handdruk

Auteur: Marc van Gestel

Binnenkort ben ik werkloos. Omdat mijn werkgever het toch wel vervelend vindt dat hij me na elf jaar trouwe dienst op straat heeft gezet, ontvang ik een ontslagvergoeding; een ‘gouden handdruk’. Oké, ‘gouden handdruk’ is een groot begrip voor mensen in mijn salarisschaal. Bij het aangeboden bedrag op mijn vaststellingsovereenkomst – HR-speak voor de echtscheidingspapieren, eigenlijk – dacht ik eerder aan een houten handdruk. Maar kan ik er ook echt iets mee doen? Een zoektocht op internet levert een aantal keuzes op. Ik zou het geld in één keer uit kunnen laten betalen, maar dan blijft er na blijmoedig taxeren door de belastingdienst geen handdruk, maar slechts een bemoedigend schouderklopje over. Of ik kan het vastzetten. Niet in een Stamrecht BV – dat is voor de echte gouden handdrukken – maar in een stamrechtverzekering of een stamrechtspaarrekening. En omdat de eerste een ouderwets ondoorzichtig inhoudingsbeleid voert, gaat mijn geld naar de spaarrekening. Lekker veilig. Gewoon het geld vastzetten en op een bepaald moment laten uitbetalen. Maar er is één maar. Voor het vaststellen van de uitkerende periode dient je overlijdensrisico namelijk minimaal één procent te zijn. Als ik mijn houten handdruk bijvoorbeeld voor mijn 45e wil laten uitkeren, kan dat alleen maar als de uitkering uitgesmeerd wordt over negen jaar. Dat schiet niet op. Ik had heel andere plannen met mijn houten handdruk, dus ik heb de bank aangeboden om voortaan met losse handen te fietsen, een pizzadieet te volgen (een quattro formaggi alstublieft) en mijn reisverzekering op te zeggen: alles om meteen die ene procent overlijdensrisico te realiseren. Geen succes. Zelfs mijn weekje toeristisch Fukushima werd weggelachen. Er was dus eigenlijk geen keus: mijn pensioen is dankzij mijn houten handdruk van een bladgouden glanslaagje voorzien. Nog 22 jaar geduld dus, als ik de belastingdienst niet wil sponsoren met mijn ontslagvergoeding. Niks wereldreis naar Gent. Niks troost-Opel. Niks inloopkoelkast. Nee, verplicht geduld uitoefenen tot ik helemaal uitgewerkt ben. Doe dan liever mijn baan terug. Redacteur Marc van Gestel (1968) raakte in 2011 werkloos en werd meegezogen in de maalstroom van ontslagvergoedingen en werkloosheidsinstanties. Zijn verwondering stelde hij op schrift.
Gratis
lees meer

Zelf (volledige uitgave, 23 artikelen)

INHOUD THEMA 'ZELF' (oktober 2011) Stelling: Blijf weg van het Zelf Wat je doet ben je zelf? Jouke Post Themadiscussie: Het zelf in de praktijk van de loopbaanprofessie, Frank van der Mijn Tinka van Vuuren: Ik heb het stokje doorgekregen, Meis Thewissen Zen en talentontwikkeling, Claudia van Orden Een jaarlijkse check-up voor ondernemers, Brigitt Kurvers Met zelfvertrouwen werken aan je loopbaan, Peter van der Ven PRAKTIJK Boeksamenvatting: Wie ben ik en zo ja, hoeveel? Els Ackerman Hond als coach, Carla Dert Inspiratie, Perry Filippini Portret, Perry Filippini Werken met de innerlijke criticus, Gerard Haverkate Loopbaanadvies via de vacaturesite, Els Ackerman Personal Branding voor de loopbaanprofessional, Corry Oppeneer Werkstation voor persoonlijke en loopbaanontwikkeling, Ria Freijsen Zelf, zelfbeeld en loopbaan, Richard van de Loo Loopbaanopstellingen werken, Ria Freijsen  WETENSCHAP Promotie: Competentiegerichte functionerings- en beoordelingsgesprekken, Albert Kamperman International assignments and repatriation, Reimara Valk, Mandy van der Velde & Marloes van Engen Wetenschappelijk loopbaanbeleid, Ria Freijsen, Pleun van Arensbergen & Inge van der Weijden Professionele en wetenschappelijke literatuur over loopbaanopstellingen, Tom Luken Wetenswaard NIEUW(S) Off- en online: Haal meer uit Twitter, Jarno Duursma Opinie: Allround loopbaan professionals met een missie, Joop de Kler en Marjo van Schaik Facts & FAQs Boekbesprekingen Lezerscolumn: Zelfsturing en Onze Lieve Heer, Gert van Brussel Geachte lezer, Eén van de eerste zinnen die mijn dochter ooit uitriep was “Self surkje aan doen!” Waarmee ze bedoelde dat ze zelf – net drie jaar jong – haar jurkje aan wilde doen. Bijzonder, hoe een veelomvattend en ondoorgrondelijk thema als het Zelf toch van kleins af aan wordt begrepen en gehanteerd. Alsof het Zelf ook echt bestaat. Maar wetenschappers en filosofen hebben er het laatste woord nog niet aan gewijd. Want wat is het Zelf en waar zetelt het? Zonder precies te weten wat het begrip Zelf inhoudt, hebben we er wel concepten en gedachten over die ons handelen als loopbaanprofessional – vaak onbewust – beïnvloeden. Elke coach zal het wel eens hebben over het belang van zelfinzicht en zelfsturing. We vinden dat onze cliënten toch echt zelf ‘hun jurkje aan moeten doen’ dan wel ‘hun broek op moeten houden’. Maar is dat wel een reëel uitgangspunt? In hoeverre kan een mens zijn leven en loopbaan werkelijk aansturen? En kan iedereen het op elk moment in zijn leven? In de wereld om ons heen komen vragen over het Zelf vaak aan de orde. De gloednieuwe term weigerpastoor bijvoorbeeld verwijst naar de kerkelijke functionaris die het oneens is met de stelling dat mensen over eigen leven en eigen dood moeten kunnen beslissen. Het is volgens hem niet de mens die hier de hand in moet hebben. Misschien geldt dat niet alleen voor euthanasie, maar voor alle beslissingen die we over ons leven maken. Hebben we geen recht om zelf ons lot en onze levensloop te bepalen? Kunnen we dat eigenlijk wel? Of worden we stiekem en onzichtbaar geleid? Als we Ap Dijksterhuis er weer eens bij halen, lijken we in elk geval bijster weinig invloed te hebben op onze beslissingen. Dus welk Zelf staat nu aan het roer? Elders in de media ontspint zich de interessante discussie of we vooral vanuit egocentrische of altruïstische motieven handelen. Denken we primair aan onszelf of aan de ander? De bekende bioloog Frans de Waal is hierin inmiddels 180 graden gedraaid. Volgens hem doen we feitelijk alles vanuit een altruïstisch motief en vormt egoïsme de uitzondering. Daarom zou het nieuws ook vooral gaan over daden en gebeurtenissen die uit dat zelfgerichte handelen ontstaan, want we lezen liever over de uitzondering dan over de regel. Nou, geef mij maar berichten over mogelijkheden in de wereld en positieve omgang met elkaar. Als loopbaanprofessional kijken we ook naar het bijzondere Zelf van de ander en proberen we dat te laten schitteren. Dat is toch veel boeiender? Hoog tijd dus dat we wat meer in de media verslag doen van onze bevindingen. Ondertussen blijft de vraag naar het bestaan van het Zelf overeind. Misschien is dat ook de bedoeling. Want alleen vanuit de vraag naar onszelf kunnen we op weg gaan naar ‘worden wie we zijn’, naar zelfontplooiing, naar zelfsturende loopbanen. Het Zelf als vraagteken leidt ons daarbij. Kijk op die weg ook eens om u heen. Want we kunnen ons Zelf alleen maar zien in de ogen van de Ander. Mijn dochter begreep dat al op driejarige leeftijd. Zonder mijn opdringerigheid om haar bij het aankleden te helpen, had ze het woordje ‘Self’ misschien nooit ontdekt. Frank van der Mijn, Hoofdredacteur redactie@loopbaan-visie.nl

€ 6,95

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper