logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Boeksamenvatting: Wie ben ik en zo ja, hoeveel?

Auteur: Els Ackerman

Wie ben ik en zo ja, hoeveel? Een filosofische reis Richard David Precht. Nieuw Amsterdam, 2008. (3e druk 2010). ISBN 978 90 468 0478 0 Richard David Precht is filosoof en schrijver, maar zijn boek over filosofie is anders dan alle andere. Het is een uitnodiging om vrolijk en speels na te denken over het avontuur ‘leven’. Een uitdagende en mysterieuze titel: Wie ben ik en zo ja, hoeveel? In de derde druk van augustus 2010 (uitstekend uit het Duits vertaald door Pim Lukkenaer) staat gelukkig een korte verklaring: het is een uitspraak van de filosoof Guy Helminger, met wie Precht graag lang door de straten zwierf. Op een nacht, toen ze te veel hadden gedronken, maakte Precht zich zorgen of Helminger nog wel op eigen kracht kon thuiskomen. “Gaat het wel goed met je?”, vroeg hij dus. Met wild draaiend hoofd, wijd opengesperde ogen en hese stem antwoordde Helminger “Wie ben ik – en zo ja, hoeveel?” In het hoofd van Precht bleef deze vraag later rondzingen. In zijn gedachten werd die vraag het motto voor de moderne filosofie en het hersenonderzoek, in dit tijdperk van fundamentele twijfel aan het ‘ik’ en de continuïteit van het ervaren. Toen hij besloot om zelf een boek te schrijven over de belangrijke vragen in het leven, moest dat een boek worden dat niet alleen werd gelezen door collega’s uit de hogeschoolfilosofie. Dat soort boeken vond hij - zelf filosoof - onverteerbaar. Een leesbare inleiding tot de filosofie dus, een boek dat de lezer bekendmaakt met de grote filosofische vragen met inachtneming van natuurwetenschappelijke kennis. De leidraad wordt gevormd door een indeling van de filosoof Immanuel Kant: Wat kan ik weten? De klassieke vraag van de kennistheorie; Wat moet ik doen? De vraag vanuit ethiek en moraal; Wat mag ik hopen? De centrale vragen die de meeste mensen bezighouden. Een paar voorbeelden van hoofdstuktitels: Waar komen wij vandaan? Wat zijn gevoelens? Wat is taal? Waarom moet ik goed zijn? Kan ik willen wat ik wil? Mogen wij dieren eten? Wat is liefde? Wat is vrijheid? Heeft het leven zin? Precht constateerde dat de spannendste vragen volstrekt ontbraken in het filosofische curriculum. Bovendien vroeg hij zich af hoe filosofische, psychologische en neurobiologische inzichten over het bewustzijn in elkaar pasten. Hij zag de geschiedenis van de filosofie in hoge mate als een geschiedenis van modes en tijdstromingen, van kennis die werd vergeten of verdrongen en van talrijke nieuwe aanzetten die alleen daarom zo nieuw aandeden omdat veel van wat er eerder was gedacht, werd verwaarloosd. “De invloed van een denker hangt er niet noodzakelijk van af of hij met zijn inzichten gelijk heeft”, schrijft hij in de inleiding.  Misschien zijn de vragen wel interessanter dan de antwoorden. Vragen die ook voor de eigentijdse loopbaanprofessional zinvol zijn, als hij voor zichzelf of met zijn cliënt verder wil kijken dan de dagelijkse werkelijkheid. Als hij geen genoegen neemt met standaardantwoorden in de zoektocht naar zinvol werk of zinvol leven. Precht gaat er daarbij van uit, dat elk menselijk inzicht afhankelijk is van persoonlijke ervaringen. Zin is een behoefte van onze gewerveldedierenhersenen, zegt hij. Hij vult dat aan met een citaat uit Monty Python: “Probeer gewoon aardig te zijn tegen de mensen, vermijd vet eten, lees af en toe een goed boek, laat eens iemand bij je langskomen en probeer met alle rassen en volkeren in vrede en harmonie te leven.” Waar hij relativerend aan toevoegt: “En als u het mij vraagt: blijft u nieuwsgierig, verwerkelijk uw goede ideeën en vul uw dagen met leven, niet uw leven met dagen.”
Gratis
lees meer

Kiezen (volledige uitgave, 19 artikelen)

INHOUD THEMA 'KIEZEN' (augustus 2011) Forum: Dubbele ontgroening Interview Ap Dijksterhuis: Vragen stellen heeft weinig zin, Frank van der Mijn Moeilijke beslissingen in de loopbaan, Bernard Nijstad Kiezen kun je leren, Gundalyn Hemmink Kiezen is besluitvorming begeleiden, Rupert Spijkerman PRAKTIJK Boeksamenvatting:Het slimme onbewuste, Els Ackerman Mentaliseren: nadenken over ‘denken en voelen’, René Meijer Portret: Marinka Kuijpers CADT: sleutel voor persoonlijke groei, Ria Freijsen EVC heet nu Ervaringscertificaat, Nienke Kamphuis Studieloopbaanbegeleiding: leidend of lijdend?, Nienke Kamphuis en Martin Reekers Casus: Van werknemer naar ondernemer, Corrie Oppeneer Vrijwilligerswerk: voor de ander en jezelf, Floortje Muskens Buitengewoon: Je wordt de coach die je altijd al was, Annemarie Postma  WETENSCHAP Onderzoek: Talent Management en welzijn van medewerkers, Christiane de Bok en Mariëlle Sonnenberg Overzicht onderzoek: Professionele ontwikkeling in het onderwijs en de zorg, Karin Sanders, Marinka Kuijpers, Mark de Lat en Piety Runhaar Wetenswaard  NIEUW(S) Off- en online: ‘Socialiteren’: het nieuwe solliciteren, Jarno Duursma Opinie: De ondraaglijke lichtheid van loopbaankeuzen, Tom Luken Facts & FAQs Boekbesprekingen Lezerscolumn: Biografiegesprek, Marlies Brunings Geachte lezer, Vele wegen leiden naar Rome, God en het Kralinger Bos (die laatste is van mijn moeder). Welke kies je dan? Dat hangt ervan af. Gaat het je om het doel of om de weg? Als het om het doel gaat, hoef je bij Rome en Kralingen niet lang na te denken, je gaat er gewoon linea recta heen. En mocht je toch wat mooie dingen willen zien onderweg, dan neem je een extra bochtje mee. Makkelijk zat. Met God in het vizier wordt het al wat lastiger, want welke weg leidt naar hem? Is dat een leuke weg? Of eentje met (val)kuilen en hobbels? En als je er bent, wat heb je dan in handen? Zou het dus de moeite waard zijn? Vind je de weg belangrijker, dan maakt het doel eigenlijk niet erg veel uit. Op elke route valt wel wat te beleven en je ziet vanzelf wel waar je uit komt. Kies gewoon en kom in beweging. Zo ongeveer kun je de keuzemogelijkheden bij loopbaanontwikkeling beschouwen en de daarbij behorende dilemma’s. Als loopbaanprofessional schenken we veel aandacht aan het doel: een concreet en inspirerend loopbaanperspectief, een bepaalde functie of een specifiek werkveld en – eraan voorafgaand – een opleiding. Maar hoe kenbaar is het doel? Rome kun je googelen, via boeken voorbereiden en met vooraf uitgestippelde routes verkennen vanuit dat vooraf besproken gezellige familiehotel. Maar toch blijkt ter plekke pas of je het echt de moeite waard vindt. Persoonlijk viel me het vele verkeer zo tegen dat de lol er danig vanaf ging. Niets over gehoord toen ik voorafgaand aan de reis rondvroeg. En afbeeldingen maken geen herrie. En och, dat gezellige, lawaaierige familiehotel… Als Rome al zo lastig is, hoe reëel is het dan om te kiezen voor een opleiding en een daarop volgend loopbaanperspectief? Kunnen we ons wel echt voorbereiden, werkelijk inschatten hoe leuk we het gaan vinden en precies weten welke stappen we moeten zetten om er te komen? Hoeveel van onze lezers doen het werk waarvoor ze als tiener kozen? Mijn inschatting: waarschijnlijk niemand… Toch vragen we van studenten en cliënten om te kiezen, steeds weer. Is dat wel handig? Laten we de weg eens centraal stellen. Wat willen we onderweg beleven, zien en proeven? Wie willen we ontmoeten? Waar willen we ons mee bezig houden? Gewoon hardop wat wensen en (voor)waarden formuleren en dan op weg gaan, linksom of rechtsom. Al doende ontdekken we of dat waarvan we dachten dat het leuk was, ook werkelijk leuk blijkt te zijn. En of dat waarvan we dachten of hoopten dat we het zouden kunnen, ook in werkelijkheid kunnen. Misschien komen we al lanterfanterend wel bij God uit, of blijken we alle voldoening in het Kralinger Bos te vinden. In gesprek met al die mensen die we nog niet kenden maar wel ontmoeten, terwijl we werkzaamheden uitvoeren waarvan we niet wisten waar die over gingen, dagzomen onze talenten, borrelen kwaliteiten op en komen onvermoede weerstanden en talloze ja’s en nee’s aan het licht. Leest u zelf maar in deze uitgave, en stel uzelf vervolgens de vraag hoe we het kiezen makkelijk en zinvol kunnen maken, hoe begeleiding bij keuzeprocessen eruit zou moeten zien en wat dat betekent voor de inrichting van ons beroep. Maar ik waarschuw u, toen ik aan dit nummer begon, had ik een duidelijk antwoord op deze vragen. Nu niet meer… Frank van der Mijn Hoofdredacteur redactie@loopbaan-visie.nl

€ 6,95

Wetenswaard: Kiezen

Ons bewustzijn is inefficiënt en ineffectief The why, what and how of human consciousness. Oratie Prof.dr. R.F. Baumeister. 27 april 2011. Vrije Universiteit Amsterdam. Recente wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat het bewustzijn inefficiënt en ineffectief blijkt als het gaat om het controleren van handelingen. Ook blijkt het bewustzijn niet bijzonder nuttig te zijn bij de beleving van de omgeving. Professor Roy Baumeister wijdde op 27 april zijn oratie aan dit veelbesproken onderwerp. Baumeister is naast professor aan de Florida State University ook bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit. In zijn oratie getiteld The why, what and how of human consciousness bespreekt Roy Baumeister experimenteel onderzoek waarbij manipulaties van het bewustzijn het menselijk handelen beïnvloeden. Zijn lezing biedt nieuwe inzichten over tot de rol van het bewustzijn: wat kan het wel, en wat kan het juist niet? En wat kan het bewustzijn beter dan het onderbewustzijn? De primaire functie van het bewustzijn, zo stelt Baumeister, is niet het controleren van handelingen, maar het verbinden van de mens met zijn of haar sociale en culturele omgeving. (Bron: Vrije Universiteit Amsterdam) Waarom werken wij? Waarom werken wij? De betekenis van werken 1983-2008/2009. Promotie de heer Frank van Luijk. 20 juni 2011. Vrije Universiteit Amsterdam. We zijn salaris steeds belangrijker gaan vinden en we lijken steeds materialistischer te zijn geworden. Zaken als door werk ‘een bijdrage aan de samenleving leveren’, door werk leuke contacten krijgen, of werk als middel om erkenning en waardering te krijgen, zijn steeds minder belangrijk geworden. Werk heeft ook een minder centrale plaats in ons leven; we vinden werk minder belangrijk. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Frank van Luijk. Van Luijk onderzocht hoe de Nederlandse beroepsbevolking aankijkt tegen werken. Wat vindt men belangrijk in werk, welke behoeftes wil men door werk realiseren? Hij stelde vragen naar de betekenis van werken aan representatieve steekproeven van de Nederlandse beroepsbevolking in 1983 en in 2008 (voor de crisis) en 2009 (nadat de crisis echt voelbaar geworden was). Door werk minder belangrijk te vinden, door de dingen die we wel belangrijk vinden niet door ons werk te realiseren, maar op een andere manier, worden werkloosheid en pensionering mogelijk minder vaak aanleiding voor leed en ellende. Naast de uitkomsten van empirisch onderzoek geeft Van Luijk ook een historische schets over het ontstaan van het westerse arbeidsethos; hoe heeft de mens door de eeuwen heen tegen werk aangekeken. De uitkomsten van het onderzoek bieden inzicht in ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Van Luijk geeft organisaties belangrijke informatie: zij kunnen hun HR beleid afstemmen op die ontwikkelingen en zo hun aantrekkelijkheid vergroten voor nieuwe medewerkers en bestaande medewerkers beter blijven binden en boeien. (Bron: Vrije Universiteit Amsterdam) Wegwijzers door leven-lang-leren-land Paving the Way for Lifelong Learning. Facilitating competence development through a learning path specification. Promotie mevrouw J. Janssen. 17 september 2010. Open Universiteit Heerlen. Wie een leven lang wil leren moet zich een weg banen door een wirwar van mogelijkheden: opleidingen, trainingen, workshops, boeken, discussiefora, videoinstructies, enzovoort. José Janssen, onderzoeker bij CELSTEC, heeft onderzocht hoe leven-lang-lerenden kunnen worden geholpen om die leerpaden te kiezen die aansluiten op de eigen behoeften en wensen. Leven-lang-lerenden hebben een concrete vraag (leerdoel) en zoeken een passend leerpad. Dat kan een ‘gewone’ (vmbo, hbo, wo) opleiding zijn: formeel onderwijs. Maar vaker is voor hen een informeel of non-formeel leerpad meer geschikt: een korte cursus, een workshop, een documentaire, een video instructie, internetbronnen, noem maar op. Er bestaan wel instrumenten die helpen om een keuze te maken uit het formeel onderwijs (bijvoorbeeld Studiekeuze123). Maar leven-lang-lerenden willen ook kunnen kiezen uit informele en non-formele leerpaden. Janssen heeft gezocht naar een instrument dat leven-lang-lerenden geautomatiseerd ondersteunt bij het vinden, aanpassen en doorlopen van een passend leerpad. Een wegwijzer door leven-lang-lerenland. Janssen heeft twee technologische oplossingen uitgewerkt en getest. De eerste is een adviessysteem. Dit systeem kijkt naar de keuzen die lerenden in het verleden hebben gemaakt en geeft op basis daarvan een advies aan mensen die nu voor dezelfde keuze staan. Het experiment laat zien dat een dergelijk advies bijdraagt aan een effectiever leerproces binnen de cursus (het leerpad). De tweede is een leerpadspecificatie. Daarin wordt zowel de inhoud als de structuur van alle mogelijke leerpaden beschreven. Dit maakt het eenvoudiger om leerpaden te vergelijken en te selecteren, het wordt mogelijk om ondersteuning bij het kiezen van activiteiten te automatiseren en het wordt gemakkelijker om leerpaden aan te passen, rekening houdend met eerder verworven competenties. Het model is in drie studies uitgetest en tussentijds verbeterd. (bron: Open Universiteit)
Gratis
lees meer

Portret: De 5 H’s van Marinka Kuijpers

Dr. Marinka A.C.T. Kuijpers is werkzaam als lector ‘Pedagogiek van de Beroepsvorming’ aan De Haagse Hogeschool en is verbonden aan Twente Center of Career Research van de Universiteit Twente. Sinds 2003 doet zij onderzoek naar loopbaan-ontwikkeling en -begeleiding van leerlingen in het Vmbo, Mbo en Hbo. Zij is auteur van de boeken Waardevol werk en Breng beweging in je loopbaan. Naast haar werk als lector, heeft zij een eigen onderneming CarPe Carrière Perspectief op het gebied van loopbaan-ontwikkeling en -onderzoek voor organisaties en individuen. In 2008 is ze door de Stichting Platforms Vmbo onderscheiden voor haar verdiensten inzake het voorbereidend middelbaar beroepsonderwijs, met de Johan van der Sanden erepenning. Welke visie over ons vakgebied draag jij uit? Mijn missie is het bevorderen van reflectie en pro-activiteit van mensen om kwaliteiten te ontwikkelen en motieven na te streven. Ik vind het belangrijk dat mensen (en jongeren in het bijzonder) worden geholpen om hun kwaliteiten te ontdekken, te benoemen, te ontwikkelen en in te zetten op de plaats waar deze het beste tot hun recht komen. Voor het onderwijs betekent dit dat begeleiders de focus leggen op datgene waar leerlingen goed in zijn in plaats van op wat leerlingen niet kunnen en nog moeten leren. Ook vind ik het belangrijk dat begeleiders leerlingen helpen ontdekken waar zij voor ‘gaan’ en ‘staan’,  en dat het leren waar leerlingen nieuwsgierig naar zijn mogelijk wordt gemaakt. Wat wekt de meeste liefde in jou op? Ik vind het geweldig om te zien hoe mentoren, decanen en managers, op basis van onze onderzoeksresultaten, in staat zijn om veranderingen op gang te brengen die daadwerkelijk een verschil maken voor leerlingen. Ik kan geraakt worden door verhalen van begeleiders, over de reacties van leerlingen als die worden aangesproken op hun kwaliteiten. En ik voel ontroering bij de inzet van begeleiders om leerlingen te motiveren en te helpen bij het deelnemen aan onderzoek. Daardoor kunnen we in het onderwijs echt iets leren over  wat, wanneer en op welke wijze het werkt. Hoe help jij anderen in hun kracht te komen? Door oog te hebben voor kwaliteiten en motieven van mensen met wie ik werk, door mijn kennis en ervaringen te delen met mensen die hier nieuwsgierig naar zijn en door mensen uit te dagen de dingen te proberen die ze willen leren of doen, maar nog niet goed durven. Waar help jij cliënten en opdrachtgevers concreet mee? Door het doen van onderzoek geef ik mensen inzicht in de sterke kanten en punten waarop winst te behalen valt in organisaties. Door grootschalig onderzoek draag ik bij aan kennisontwikkeling in Nederland. Bovendien ga ik met onderwijsteams aan de slag om een stap te maken in de ontwikkeling van de organisatie en in hun persoonlijke ontwikkeling. Ik werk hierin samen met mensen die gedreven zijn en expertise hebben op verschillende gebieden. Het uitgangspunt hierbij is dat als je wilt dat mensen andere dingen gaan doen, ze ook in aanraking moeten komen met nieuwe ideeën en dat ze worden ondersteund om een vertaling te maken naar hun eigen situatie, doelen en doelgroep. Wanneer zet jij je hakken in het zand? Ik vind het ergerlijk als mensen dingen die niet lukken buiten zichzelf leggen en tegelijkertijd successen toeschrijven aan zichzelf. Of altijd de makkelijkste weg kiezen zonder een stap op een onbekende pad te overwegen. En ook als mensen beweren dat dingen onhaalbaar zijn als ze het zelf te moeilijk vinden om het te proberen.
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper