Home > Alle artikelen - Abonneer je nu!

Alle artikelen - Abonneer je nu!

« 1 ... 104 105 106 ... 117 »

Boeksamenvatting: Het slimme onbewuste

Auteur: Els Ackerman
Het slimme onbewuste Denken met gevoel Ap Dijksterhuis. Uitgeverij Bert Bakker. ISBN 978 90 351 2968 9 De 28e druk alweer, van dit boek geschreven door Ap Dijksterhuis. De eerste druk verscheen in 2007, blijkbaar heeft nog steeds niet iedereen het gelezen. Denken met gevoel’ is de ondertitel van dit populairwetenschappelijke boek over ons brein. De auteur is hoogleraar psychologie van het onbewuste aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij heeft veel gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften en won een prijs voor creatief onderzoek naar de rol van automatische en onbewuste processen. In Het slimme onbewuste vertaalt hij zijn ideeën en onderzoeksresultaten voor een groter publiek dan de neurowetenschappers. Dat levert een uiterst leesbaar boek op, al zal het voor sommige lezers wat veel Jip-en-Janneke-taal bevatten. Voor loopbaanprofessionals op ieder niveau geschikt dus; een boek dat aan het denken zet, al dan niet met gevoel. Twaalf hoofdstukken met titels als: het vallende bewustzijn, onbewust waarnemen, onbewust iets menen, onbewust beslissen, onbewust doen. Een citaat van de achterflap: ‘Waarom helpt nadenken vaak niet bij het nemen van beslissingen? Waarom vinden we een liedje dat al weken nummer één staat in de hitlijsten leuker dan een liedje dat we voor het eerst horen? En hadden Mozart en Einstein een beter functionerend bewustzijn dan wij, of was het hun onbewuste dat hen tot genieën maakte?’ Volgens Dijksterhuis plaatsen wij het bewustzijn op een voetstuk. Ons onbewuste zien we als ondergeschikt, als niet meer dan een hulpje van het bewustzijn. In zijn boek toont hij aan dat deze zienswijze onzinnig is en dat juist het onbewuste allesbepalend is. In de loop van de geschiedenis is er uiteraard zeer verschillend gedacht over de relatie tussen het bewuste en het onbewuste. Dijksterhuis laat zien hoe bijvoorbeeld in de tijd van Descartes (de 17e eeuw) het bewustzijn op een voetstuk geplaatst werd; Descartes ging uit van een strikte scheiding van lichaam en geest. Zijn hypothese was dat alle mentale of psychologische activiteit bewust is en hij ontkende het bestaan van het onbewuste. In tegenstelling tot later bijvoorbeeld Sigmund Freud, die concludeerde dat ‘het zowel onhoudbaar als arrogant is om te beweren dat het bewustzijn alles kent wat in de geest plaatsvindt’. Volgens een moderne definitie zou het onbewuste ongeveer het volgende inhouden: alle psychologische processen waarvan we ons niet bewust zijn, maar die ons gedrag (of ons denken, of onze emoties) wel beïnvloeden. In dit boek belicht Dijksterhuis in de verschillende hoofdstukken telkens een andere functie van het onbewuste. Wat kunnen we zien en horen zonder dat ons bewustzijn hiervan op de hoogte is, en wat voor effecten heeft dit? Wat is de rol van het onbewuste in de meningen die we over dingen hebben? Hoe goed is onze intuïtie en wanneer moeten we erop vertrouwen? Wat is de rol van het onbewuste bij creativiteit? In hoeverre stuurt het onbewuste ons gedrag? En hoe zit het met de vrije wil? Met veel voorbeelden uit wereldwijd onderzoek ontdek je als lezer dat de keuzes die we maken veel minder rationeel zijn dan we meestal veronderstellen. Voor loopbaanprofessionals staan er interessante hoofdstukken in over het nemen van beslissingen en het maken van keuzes. Hoe belangrijk zijn argumenten daarbij, welke rol spelen emoties? En is het goed als je cliënt een snelle beslissing neemt, of zou hij daar veel langer over moeten nadenken? Volgens Dijksterhuis is het idee dat we na bewust nadenken betere beslissingen nemen, voor een groot deel een mythe. ‘Voor belangrijke, heel wezenlijke beslissingen moet je echter vertrouwen op onbewust nadenken. Slaap er een nachtje over en laat je gevoel beslissen’, schrijft hij. Elke samenvatting zou de inhoud van dit boek tekort doen. In het laatste hoofdstuk relativeert de auteur zijn opvattingen met een vraag aan de lezer: als dat bewustzijn zo nutteloos is als ik in dit boek heb aangetoond, zou u dan bereid zijn om het in te leveren? Zijn eigen antwoord luidt ‘nee’.

Gratis

lees meer

Methoden en technieken (volledige uitgave, 23 artikelen)

INHOUD THEMA ‘METHODEN EN TECHNIEKEN’ (april 2011) Forum: Zonder methodiek geen ‘goede’ professional! Vele wegen leiden naar Rome, Jouke Post De toolkit van de loopbaancoach, Rozemarijn Dols Zoeken ≠ vinden, Nienke Kamphuis De impact van ‘methode Savickas’, Mieke Verbaarschot PRAKTIJK Boeksamenvatting: Your company’s got talent! Els Ackerman Mirella Visser: Mentoring broodnodig in loopbaanbegeleiding van vrouwelijke topexecutives, Meis Thewissen Portret: Annelies van Vianen Methodisch werken met het levensverhaal, Yvonne van Holsteijn Over Motiverende gespreksvoering, Annet Brinkhuis en Ria Lochtenberg Werken met het Loopbaankompas, Bregje Spijkerman en Rupert Spijkerman Schaduwwerk, Willem Kamper Loopbaanbegeleiding voor lager opgeleiden, Jacqueline Kruunenberg Kennis delen in ontwikkelingslanden, Frank Steverink WETENSCHAP De kritisch waarderende dialoog, Doreen Admiraal Promotie: Loopbaanbegeleiding tijdens loopbaangesprekken, Kariene Mittendorff Onderzoek: De belevingswereld van 45+-professionals, Judith Meiling, Angela Weesie en Beatrice van der Heijden Wetenswaard NIEUW(S) Bij Poortwachtercentra komen vraag en aanbod samen, Ria Freijsen Het Nieuwe Werken is een kwestie van moed, Evelien Eijssen en Patrick Donath Off- en online: Twitterkennis is een must voor loopbaanprofessionals, Fiona Stoop Van coach naar counsellor? Gerdien Poortman Facts & FAQs Boekbesprekingen SerendipiteitSpel, Juditha Melssen en Annemieke Stoppelenburg Lezerscolumn: De Fairy Jobmother, Janneke de Jong Geachte lezer, Dit themanummer raakt het hart van de loopbaanprofessie. Methoden, modellen en technieken vormen de basis van waaruit we werken en de kern van menig opleiding tot loopbaanbegeleider. Wie zich een aantal methoden eigen heeft gemaakt, kan cliënten succesvol begeleiden in hun volgende loopbaanstap en/of naar een volgende bestemming. Zonder technische beheersing geen resultaten. Met welke instrumenten werken we in ons vak? Welke methodische ingangen zijn er en hoe maken we daar de juiste keuze in? Twee hoofdartikelen, van Jouke Post en Rozemarijn Dols, geven een overzicht voor de indeling van c.q. keuze voor methodieken. We hebben beide auteurs eigenlijk een onmogelijke vraag voorgelegd, want er zijn zoveel indelingen mogelijk en er bestaan zoveel methoden en technieken, dat je gemakkelijk door de bomen het bos niet meer ziet. Toch hebben beiden zich voorbeeldig van hun taak gekweten en bieden ze u een prachtig en werkbaar overzicht van wat er zoal op de markt is. In de ‘aanbesteding’ van artikelen zet je soms andere zaken uit dan je terugkrijgt. Zo streefden we een mix na van strakke technieken en meer procesgerichte interventiemogelijkheden. Als u door deze uitgave bladert zult u opmerken dat er uiteindelijk nogal wat methoden voor het voetlicht komen die aan de zachte kant van het vak staan. Ik heb dat als een signaal opgevat en ben benieuwd naar uw ideeën hierover. Want ligt het allemaal zo strak? Zijn we verloren als we niet vanuit een stevig fundament van heldere modellen en technieken werken, liefst wetenschappelijk gefundeerd? Als ik mijzelf en vele anderen hoor spreken over het vak, komt vaak één ding naar voren: als loopbaanprofessional ben je zelf het belangrijkste instrument. Je bejegent de cliënt vooraleerst vanuit openheid, empathie, eigen levens- en werkervaring en veel intuïtie – al kunnen we zelden een handzame definitie daarvan geven. Zijn we dan onze eigen methode? Vormen de interventies die we vanuit ons hart en onze ervaring en intuïtie plegen technieken? Kunnen we zulke interventies beredeneerd onderbouwen met bewijs, met theorie, met wetenschappelijke validatie? Ik betwijfel het. In de wereld van begeleiden waart de idee rond dat het succes van onze interventies vooral is gelegen in de mate waarin we ons met de ander kunnen verbinden, een combinatie van invoelend vermogen, afstemming, openheid, respect, communicatieve vaardigheid en dergelijke. De methode krijgt niet meer dan zo’n 10% toebedeeld van het succes van een traject. Wijzelf krijgen al gauw 70%. Tom Luken en ik vroegen ons af of die cijfers echt ergens op zijn gebaseerd, maar we konden het zo gauw niet vinden… Dat vraagt dus om nader onderzoek. Toch ben ik ervan overtuigd dat zulke cijfers een goede indicatie geven en het zou me niet verbazen als veel lezers zich daarin kunnen vinden. Dus hier ligt voor u een themanummer over methoden en technieken, de kern van ons vak, het hart van ons beroep. Of niet? Kijkt u vooral even naar onze stelling ditmaal en doe ons een lol: laat eens weten hoe u erover denkt. Dan hebben we weer relevante input voor de volgende twee thema’s: Kiezen en Zelf. Ik wens u veel inspiratie met dit nummer. Frank van der Mijn, Hoofredacteur redactie@loopbaan-visie.nl

€ 6,95

lees meer