logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

De lunch met … Jutta König

Auteur: Marlies van Venrooij

In de rubriek ‘De lunch met…’ is LoopbaanVisie op zoek gegaan naar een persoon waarmee de associatie kon worden gelegd met het thema ‘grenzen’ en dan met name het verleggen van grenzen, zowel fysiek als persoonlijk. Jutta König is zo een persoon. Zij kijkt als loopbaanprofessional buiten onze landsgrenzen door in het buitenland te werken en door haar betrokkenheid bij ICCI. Zij gaat buiten haar persoonlijke grenzen als zij als loopbaanprofessional haar proefschrift schrijft. Een interview met Jutta König over grenzen. Na een kennismaking op een internationaal loopbaancongres in Montpellier in de zon onder de platanen volgt nu een gesprek met haar in Amsterdam- Zuid op loopafstand van haar werk. Allereerst een korte introductie van Jutta König. Zij is klinisch psycholoog, loopbaancoach en bewegingspsychotherapeut. Zij zit in het bestuur van het CMI en is sinds januari van dit jaar voorzitter van ICCI (Institute of Career Certification International). Zij heeft in 2012 haar proefschrift ‘Moving experience, complexities of acculturation’ afgerond en mag nu dr. voor haar naam zetten. Jutta is Duitse en opgegroeid in Parijs, Australië, het voormalige Rhodesië en in Nederland. Zij heeft lange tijd in België en Singapore gewoond en gewerkt en is nu consulent bij Van Ede en Partners in Amsterdam. Het werken en wonen buiten de landsgrenzen en het oprekken van haar persoonlijke grenzen zit in haar natuur. Zij heeft bijzondere belangstelling voor het coachen van mensen met een ‘hybride identiteit’. Dit zijn mensen met een multiculturele achtergrond, door afkomst of woonomstandigheden. Waar denk jij aan bij het woord ‘grenzen’? “Grenzen zijn barrières en obstakels, maar je kan grenzen ook verschuiven. In mijn werk merk ik dat grenzen vervagen tussen entiteiten. Zo worden mensen en organisaties onderdeel van elkaar door dialoog. Over grenzen heen gaan is ook verbindingen zoeken en contact maken. Ik ben zelf letterlijk over veel grenzen heen gegaan. Ik heb in verschillende landen gewoond en gewerkt. Ik merkte dat mijn wereld steeds groter werd en dat het mij verrijkte.” Hoe heeft dit jou verrijkt? “Het heeft mij veel bewegingsvrijheid gegeven en ik heb verschillende talen leren spreken. Daarnaast heeft het mij ook veranderd. Je kan niet buiten je grenzen opereren en niet veranderen. Iedere cultuur heeft bepaalde gewoontes en gebruiken en dat maakt dat je rekening moet houden met de context waarin je handelt. Je moet veranderen, je kan niet hetzelfde blijven. Een simpel voorbeeld; toen ik in Singapore woonde, wilde ik graag net als thuis een groentetuin houden. De grond was daar keihard en niet geschikt om groente te verbouwen. Ik moest mijn gewoonte om mijn eigen groente te verbouwen loslaten. Het verbouwen van groente paste niet in de context van het land. Dit betekende afscheid nemen van het oude vertrouwde. In sommige situaties was dat best moeilijk. Er was dan sprake van verdriet om het vertrouwde op te moeten geven van rouw en verwerking bij elk afscheid. Maar er kwam ook steeds iets nieuws voor in de plaats. In plaats van groente te verbouwen leerde ik in Singapore chi gong, water shiatsu en acupressuur, wat ik in Nederland waarschijnlijk niet zo snel had gedaan.” Vind jij dat je als loopbaanprofessional buiten je grenzen moet (durven) gaan? “Ik denk het wel. Hoe kan je anders iemand bemoedigen dit te doen als je het zelf niet doet? Door buiten je grenzen te gaan ontwikkel je jezelf en kun je anderen helpen zich te ontwikkelen.” Waarin heb jij zelf wel eens jouw grenzen verlegd? “Bij het schrijven van mijn proefschrift. Ik deed dat naast mijn gewone werk, gezin en het regelmatige bezoeken van mijn moeder in Duitsland, ’s avonds, in de weekeinden en vroege ochtenduren. Toen het klaar was merkte ik pas hoe moe ik was, dat ik wat betreft ontspanning mijn grenzen verlegd had en er ook overheen was gegaan. Ook moest ik daarbij de stap maken van mijn oude vertrouwde blikveld naar het spiegelen van mijn kennis in andere kennisdomeinen. Ik had de ‘hybride identiteit’ al die tijd bekeken vanuit de psychologie en de bewegingspsychotherapie. Beide blikvelden richten zich op het individu. Ik wilde nu meer de context onderzoeken. Ik kreeg te maken met de invalshoeken vanuit de sociologie, de filosofie en de culturele antropologie. Dat was af en toe best hersenkrakend, ik moest buiten mijn vertrouwde denkkaders denken.” Je bent sinds begin dit jaar voorzitter van ICCI. Een internationale organisatie voor certificering van loopbaanprofessionals. Vertel daar eens wat over. “Steeds meer mensen in de wereld verhuizen of voor hun werk, of omdat zij elders een betere toekomst zoeken of door te vluchten. Het is daarom van steeds groter belang om naar werken te kijken in een mondiale context. Een Nederlander die naar Hong Kong verhuist of een Amerikaanse die naar Nederland komt kan door het netwerk van ICCI een geschikte coach vinden in een ander land. Een buitenlander, of dat een vluchteling of een expat is, die in een vreemd land aan het werk gaat, kan een andere blik en een ander perspectief bieden in een organisatie en daarmee een enorme verrijking betekenen in een globaliserende wereld. Het ICCI geeft een internationale standaard voor de loopbaanprofessional. Daarnaast wil ICCI ook kennis delen. Hoe kunnen wij de landen waar loopbaancoaching nog in de kinderschoenen staat ondersteunen? Er loopt nu een project waarbij loopbaancoaches via Skype collega’s in Dubai coachen. Certificering vind ik belangrijk en nuttig. Het geeft kwaliteit en een garantie aan de cliënt en de opdrachtgever. Wat certificering mij heeft gegeven is dat ik iedere drie jaar werd uitgedaagd te reflecteren over mijn professionele ontwikkeling. Wat heb ik de afgelopen jaren gedaan en waarin heb ik mij ontwikkeld? Het gaf mij de gelegenheid te focussen op een volgende stap.” Welke tip geeft je mensen die buiten hun grenzen willen en soms moeten gaan? “Beredeneer niet te veel wat er kan gebeuren. Doe het. Wees open voor datgene wat je gaat ontmoeten en geniet ervan. Je rekt je grenzen op door te experimenteren. Zoek je grenzen op en verleg je grenzen, want daarmee ontwikkel je jezelf.”  
Gratis
lees meer

Kanttekening: En nu ben ik coach!!!

Auteur: Een coach

Binnenkort is het dan zover en ben ik coach! Heb de opleiding tot coach afgerond en kan aan de slag. Hoe ik het precies ga doen weet ik nog niet, maar ik weet zeker dat het gaat lukken. Het liefst zou ik gaan beginnen als zelfstandige, maar ik vind de stap nog te groot en heb bedacht dat ik het maar naast mijn reguliere baan ga doen. In het begin zal ik wel niet zoveel klanten tegelijk krijgen en dan is het goed te plannen op de dagen dat ik niet werk. En als het dan drukker wordt kan ik altijd nog kijken wat ik ga doen. Vanuit de opleiding hebben we moeten nadenken over het soort coach die je wilt zijn. …. Lastige vraag vond ik dat, want ik heb buiten de proefkandidaten eigenlijk weinig ervaring met coaching. In het werk ben ik vaak wel degene die coachend bezig is, maar dat is niet de essentie van het werk dat ik doe. Collega’s en bekenden hebben wel vaker aangegeven dat ik een goede coach zou zijn… Ja… en toen ik zelf in de put zat en door een coach weer op het goede spoor werd gezet, heb ik definitief besloten om er werk van te maken en mag van mijn werkgever de opleiding volgen. Het kost mij wel de vrije dagen, maar dat heb ik er wel voor over. Als ik kijk naar mijn eigen coachingstraject dan ben ik heel erg geholpen met de liefdevolle confrontatie door de coach. Dit heeft mij goed aan het denken gezet en de knop doen omzetten. Dat wil ik ook betekenen voor een ander: iemand weer in zijn kracht zetten, zodat ie weer verder kan! Dit heb ik ook als missie geformuleerd. Mooi hè? En dat heb ik dus ook geantwoord op de vraag die tijdens de opleiding werd gesteld. Waarom ik een opleiding heb gevolgd? Dat vond ik eigenlijk wel een voorwaarde en ook een legitimatie om als coach aan de slag te gaan. Het is toch prettiger om aan te kunnen geven welke methodiek je hanteert in de begeleiding. En dat is voor jezelf als coach ook een mooi kader en houvast. Voor mij had het deel met betrekking tot het benaderen van de arbeidsmarkt niet gehoeven, want dat wil ik in mijn coaching niet gaan aanbieden. Ik haal meer voldoening uit het voortraject. Als iemand concrete begeleiding bij het zoeken naar een baan zoekt dan gaat ie maar naar een ander. JA, ik heb zin in mijn eigen praktijk voor coaching en voel dat ik er klaar voor ben. Moet nog wel een pakkende naam bedenken die de klanten trekt… Een coach
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper