logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Column: Talent in ontwikkeling

Auteur: Myrthe Scheenjes

Vroeger woonden mijn opa en oma bij mij om de hoek. Omdat ik zo van lasagne hield (en houd), schepte ik met ‘grootmoeders  lasagne’ keer op keer mijn bord vol. Als blijk van waardering (of omdat ik het gewoon heel lekker vond), at ik zoveel als ik kon. Zoveel dat de lasagne vlak voor thuiskomst de terugweg koos.Dat was eens maar nooit weer. Toen ik de volgende keer een halve pudding mee naar huis kreeg, nadat ik de andere helft al had verorberd, greep mijn moeder in. In de koelkast ermee, één nieuwe deurmat is voldoende. Achteraf kan ik dat wel weer waarderen. Uitingen van waardering zijn er op veel verschillende manieren, groots en klein. Het schouderklopje van een collega, de opgestoken duim van de coach naast het sportveld, een knipoog van een vader naar zijn kind. Of, mijn favoriet: de buurman gewapend met microfoon en zelfgeschreven songtekst, die de buurvrouw verrast door het ten gehore brengen van ‘hun nummer’, ten overstaan van de hele straat. Waardering krijg je van anderen, maar waardering krijg je van en geef je ook aan jezelf. Waardering voor jezelf is nodig om de waardering van een ander ‘echt’ te kunnen accepteren. Waardering voor jouw lichaam, door ernaar te luisteren en het even terug in de relaxstand te zetten, nadat het overuren heeft gedraaid. Makkelijk gezegd, niet makkelijk gedaan. Onder het motto ‘ik ben toch al over mijn honger heen, dus dat ik überhaupt nog iets gezonds eet vandaag, dat is al heel wat’, at ik vorige week drie keer op rij een boterham met kaas als avondmaal. En dan nog met een goed gevoel slapen gaan ook. Waardering voor wie je bent en dat jij – ondanks dat je helemaal niet kan zingen – toch elke week naar zangles gaat. Als teken van waardering voor jezelf, dat jij mag doen wat jij wilt, gewoon omdat het jou plezier geeft. Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven, dus jij maakt er een mooie dag van met een paar valse noten. Voor de buurvrouw misschien iets minder leuk, maar jij voelt je de ster in je eigen Broadwaystuk. Waardering geeft mij vleugels. Als ik wil vliegen dan kan ik vliegen, helemaal naar de andere kant van de wereld als het moet. Maar soms heb ik het figuurlijke duwtje in de rug van een ander even nodig. Van nature ben ik kritisch ingesteld, dus ik geef mijzelf vaak niet de waardering waarvan een ander vindt dat ik die wel verdien. De erkenning van een ander is dan ook de brandstof die mijn motor even goed laat draaien. Niet zozeer vanuit twijfel, maar vanuit de bevestiging dat het nut heeft wat ik doe, en dat ik het op een manier doe die anderen prettig vinden. In de hoop op waardering van anderen, pak ik dan ook het ene na het andere project op. “Geen punt. Ik doe dat wel.” En: “Ik pak dat ook wel even op.” Uiteindelijk schuilt hierin het gevaar dat ik mijn aandacht over te veel verschillende zaken verdeel, met de kans op slordigheden. Waardering zou dan kunnen omslaan in teleurstelling. Gelukkig weet ik steeds beter een evenwicht te vinden en word ik beter in het vieren van mijn eigen successen. Zoals het voor de eerste keer zuiver stemmen van mijn viool. Toen was ik toch wel trots. Het mij aanspreken op mijn mindere kanten, waardeer ik van anderen. Hoewel ik dan niet altijd met een glimlach de ruimte verlaat, doen zij dat juist wel omdat zij mij waarderen. Ze nemen de moeite om mij bij te sturen en te laten leren van mijn fouten. Juist op de momenten dat ik het niet verwacht, is waardering van een ander het meest welkom en raakt het mij het meest, maar ook wanneer ik ergens hart en ziel in heb gelegd en wacht op dat teken van waardering, is het fijn als anderen laten weten: het is goed wat je hebt gedaan, het is goed wie je bent. Zelf kreeg ik met kerst een kaart van een collega met de tekst: “Ik ben blij dat je bij ons in het team zit.” Verrast door deze kaart verliet ik aan het eind van de dag met een glimlach het kantoor. Dat was niet omdat het mijn laatste werkdag was voor mijn vakantie (nou ja, wel een klein beetje natuurlijk), maar gewoon omdat zij mij liet weten dat zij mij waardeert. Heb en toon waardering voor elkaar, maar zeker ook voor jezelf. Myrthe Scheenjes (1985) werkt sinds maart 2009 bij ABN AMRO Bank N.V. en is de winnares van de KriDaTie Jong Talent trofee 2011. Deze trofee is onderdeel van het event The Women’s Conference Europe, www.womensconference.nl
Gratis
lees meer

Congresverslag: Ontwikkelen en ontwerpen op een speelse manier

Auteur: Audrey de Jong

Life is a challenge – meet it Life is love – share it Life is a dream – realize it Life is a game – play it Sai Baba Serieus aan de slag met Lego is sinds kort ook in Nederland mogelijk. Lego© Serious PlayTM (LSP) is een probleemoplossende communicatiemethodiek, die geschikt is voor zowel de visie- en strategieontwikkeling van organisaties als de ontwikkeling en verbetering in samenwerking van teams. Strategiesessies Lego is van oorsprong een familiebedrijf. Toen in het midden van de negentiger jaren kinderen anders gingen spelen, onder andere door de opkomst van videogames, begon Lego dit te voelen. De gehanteerde strategie paste niet meer in de huidige tijd. Er was behoefte aan een vernieuwende aanpak, maar de resultaten van de gehanteerde strategiesessies waren teleurstellend. Kirk Kristiansen, toenmalig CEO en achterkleinkind van de oprichter, zocht naar een bij Lego passende manier. In dezelfde tijd maakten twee professoren van de IMD business school in Lausanne zich zorgen over de tegenvallende resultaten van de gangbare strategieontwikkelingstechnieken. De partijen vonden elkaar, krachten werden gebundeld en gemeenschappelijke waarden geformuleerd. Centraal stonden de uitgangspunten: Mensen zijn de sleutel tot het succes van de organisatie. Een strategie is iets wat je beleeft, doorvoelt en waar je naar handelt, in tegenstelling tot een geplande route. Er werd geld beschikbaar gesteld voor onderzoek om de vraag verder te exploreren, met als doel tot een strategie te komen die meer succes oplevert. Het uitgangspunt was de wijze waarop mensen leren en ontwikkelen. Alle medewerkers werden aan het werk gezet met het materiaal van Lego. Daarnaast maakten zij gebruik van metaforen, storytelling en werkten ze aan de eigen identiteit. Zo ontstonden ‘landschappen’ van teams en een compleet beeld van het totale systeem. Op deze manier werden teamrollen, relaties en cultuur in beeld gebracht. Met gerichte interventies werden deze aangepast waar dit wenselijk was. De methodiek werd verder onderzocht en ontwikkeld en vond in 2001 zijn weg naar buiten. De brug “Wie heeft er de laatste week nog met lego gespeeld?” vraagt de  facilitator aan het team dat rond een grote tafel heeft plaatsgenomen. Er is eigenlijk niemand die totaal onbekend is met de kleurige stenen. Dat komt van pas wanneer er later in de training gezamenlijk gebouwd wordt. Ieder teamlid heeft een box gekregen, die met merkbaar plezier wordt geopend en uitgepakt. Het uitgangspunt van de inleidende opdrachten is, naast een aantal aspecifieke trainingsdoelen, het krijgen van vaardigheid in het bouwen met de legostenen en materialen. “Bouw een brug op de tafel en maak deze zo hoog als je kunt en zo lang als je kunt. Je moet er tenminste een hand onder kunnen plaatsen en er moet een minifiguurtje op te vinden zijn.” De deelnemers gaan aan de slag. Na een paar minuten wordt de opdracht afgerond en bekijkt iedereen de variëteit aan invalshoeken die deze opdracht opgeleverd heeft. Wanneer de facilitator aankondigt de bruggen te gaan beoordelen op stabiliteit en stevigheid en ‘per ongeluk’ een aantal bouwwerken laat sneuvelen, gaat er gekreun op onder een aantal teamleden. Wat je zelf gebouwd hebt, krijgt snel waarde en dit voelt niet fijn! De parallel naar de  dagelijkse praktijk wordt gemaakt. Het ijs is gebroken en de teamleden zijn benieuwd naar meer. Constructionisme Het vergroten van kennis door het bouwen van ‘dingen’ vindt zijn achtergrond in het constructivisme en constructionisme. Het is een manier om abstracte ideeën en relaties meer concreet en zichtbaar te maken, zodat deze begrijpelijk worden en te veranderen zijn. Het ‘denken’ met de handen (gebaseerd op de vele hand-brein connecties) geeft zo toegang tot een veel groter gebied, dat anders niet bereikt wordt. Bij deze workshops doet iedereen mee. De verbale dominantie wordt doorbroken en de betrokkenheid is groot door het wegvallen van de hiërarchie. Ieders inbreng doet ertoe en draagt bij aan het geheel. Zelf trainingen en workshops leren ontwerpen en begeleiden met de Lego© Serious PlayTM methode kan bij de Academie voor Midden Management www.avmm.nl Contactpersoon/Facilitator: Michel Cloosterman Een deelnemer vertelt: Ik heb een boeiende training meegemaakt in een leuke groep met deelnemers met verschillende achtergronden. Omdat ik al langer met spelend en ervarend leren in de weer ben, was ik voorbereid op wat ik kon verwachten. Toch werd ik aangenaam verrast door de oefeningen met bijvoorbeeld; het gemak waarmee wij abstracte begrippen als “vertrouwen” of “de ideale collega” in een concreet model konden omzetten; zonder uitgewerkt plan gewoon kunnen beginnen met bouwen; in de rijke verhalen die wij elkaar vertelden over onze modellen of het landschap van gedeelde modellen komt sterk tot uiting dat ieder zijn eigen betekenis kan geven. Dat je bij LSP iedereen kan betrekken, plezier beleeft en de verbaal dominante teamleden een toontje lager gaan zingen; ik heb het allemaal beleefd. Frappant vond ik dat je bouwsel jóuw model wordt (een ander mag het niet zomaar aanraken), terwijl het los van je staat. Je kunt er makkelijker mee aan de slag dan met opvattingen en standpunten. Het lijkt me goed mogelijk om de ervaringen te vertalen naar de eigen omgeving. Gelukkig is de betrokkenheid door de werkwijze zo groot, dat iedereen eenvoudig zijn bijdrage zal leveren. Poul Bakker is verbonden aan de coöperatie Schoonderwoerd & Partners, waar hij action learning programma’s uitvoert. Zijn motto is: Leren is niet meer wéten, maar anders dóen. www.schoonderwoerd.nl
Gratis
lees meer

Nieuws: Waardering

Auteur: Guido van de Wiel

WKR in het kort Belastingvrije vergoedingen en belastingvrije verstrekkingen houden op te bestaan. De werkgever kiest of het loon belast wordt bij de werknemer of bij de werkgever. Organisaties mogen 1,4% van hun totale fiscale loonsom vrij besteden: de vrije ruimte. Voorbeelden van zaken die in de vrije ruimte kunnen worden opgevoerd: personeelsactiviteiten, fiets van de zaak, bedrijfsfitness, maar bijvoorbeeld ook een bonus. Over alles boven de vrije ruimte betaalt de werkgever 80% eindheffing. Om een antwoord te geven op de vele vragen, neemt ADP de WKR onder de loep in het boekje ‘Wegwijzer Werkkosten’. Het boekje is te downloaden via: www.adp.nl Werkkostenregeling (WKR) op tijd invoeren De WKR, de werkkostenregeling, is begin dit jaar ingevoerd. In 2014 wordt deze regeling verplicht. Onder werkgevers is de belangstelling tot nu toe niet uitbundig. Uit een HR-trendonderzoek werd begin 2012 bekend dat pas 15% van de werkgevers de overstap naar de WKR heeft gemaakt. Volgens ADP lopen werkgevers daarmee het risico dat ze tegen 2014 in tijdnood komen. Veel werkgevers vrezen dat de invoering veel kosten met zich mee gaat brengen. Maar de regeling kan ook tot besparingen leiden. Zo kan het onder de nieuwe regeling interessanter zijn om bepaalde onkosten niet meer te vergoeden en in plaats daarvan zaken zoals mobiele telefoons en laptops ter beschikking te stellen. Op die manier kan ook binnen de WKR goed worden omgegaan met het nieuwe werken. Als voorbeeld wordt de vergoeding voor internet genoemd: geef je daar een vergoeding voor, dan is deze onder de WKR volledig belast. Kies je ervoor om een laptop ter beschikking te stellen en aan die laptop verbind je de mogelijkheid om te werken zoals op kantoor, dan blijft de laptop belastingvrij. Vrouwen aan de top & Haagse hakken Op Internationale Vrouwendag, 8 maart jongstleden, organiseerde Stichting Talent naar de Top het Vrouwelijk TOP Talent Ontbijt, met dit jaar het thema ‘rolmodelschap’. Aanwezig waren 75 topvrouwen vanuit overheid en het bedrijfsleven, waaronder Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima. Stichting Talent naar de Top organiseerde het ontbijt om talent beter zichtbaar te maken en aan te tonen dat er meer dan voldoende Nederlands vrouwelijk talent op de arbeidsmarkt beschikbaar is. Alle aanwezige Topvrouwen vervullen in Nederland een belangrijke functie als rolmodel. Het thema rolmodelschap is tijdens het TOP Talent Ontbijt besproke, en met bijdragen  van onder meer de voorzitter van de Tweede Kamer mevrouw Gerdi A. Verbeet en mevrouw Petra Stienen verder uitgediept. Tijdens deze bijeenkomst is het eerste exemplaar van het boek ‘Haagse Hakken’ (auteurs: Neeke Eysbroek, Bas Steunenberg, Lidewey van der Sluis en Marius Rietdijk) in ontvangst genomen door Sybilla M. Dekker, oud-minister en voorzitter Taskforce en Stichting Talent naar de Top. Dit boek draait om het 7K-model, een model waarin de zeven succesfactoren van vrouwen in de politiek centraal staan. Kennisportal met gratis artikelen Op zoek naar interessante artikelen en white papers op het gebied van Communicatie & organisatie, Business solutions en innovatie & personeelsmanagement? Kennisportal.com is in 2003 opgericht als intermediair tussen kennisdragers en kennisvragers. Nadat je je  gratis hebt aangemeld, kun je vele artikelen en white papers gratis downloaden. Onderwerpen zijn onder meer: flexible organizations, lean six sigma, process intelligence, een leven lang leren, scenarioplanning en verandermanagement. Aanmelden en ontvangen maar. Hoe het brein werkelijk werkt: tien contra-intuïtieve psychologiestudies In het Engelstalig overzichtsartikel ‘How the mind really works: 10 counterintuitive psychology studies’ (zie link) komen tien  psychologiestudies voorbij die mogelijk tegen je intuïtie indruisen. Leuk om te lezen, leuk om te kijken hoeveel je er al kent. Psychologie van de koude grond gaat hier niet op. Zo bleek in één van de studies rondom cognitieve dissonantie dat deelnemers een saaie taak gek genoeg juist interessanter gaan vinden naarmate ze minder betaald werden. Rationale hierachter: als ik het niet voor geld doe, dan moet ik het wel doen omdat ik het zelf interessant vind. Deze shift maken deelnemers om het eigen gedrag te blijven verklaren. Andere contraintuïtieve inzichten: hallucinaties komen heel vaak voor, 80% van de werking van Prozac is placebo, veel keuzes die we maken, vinden geheel onbewust plaats, brainstormen werkt niet. Een laatste voorbeeld: we hebben de neiging om te denken dat de grote gebeurtenissen (diploma, trouwen, de geboorte van een kind) in ons leven het belangrijkst zijn voor ons gevoel van geluk. Het blijkt echter dat ‘kleine’ dingen, zoals voldoende slaap, weinig emotionele schommelingen op het werk en in relaties met vrienden en familie, veel bepalender zijn voor ons gevoel van geluk. Met andere woorden: het zijn de kleine dingen die het doen… Check: www.spring.org.uk Ongezonde leefstijl reden voor ontslag? Bedrijven mogen hun medewerkers aanspreken op een ongezonde leefstijl, zoals roken, overgewicht of overmatig alcoholgebruik, wanneer dit op langere termijn een negatief effect kan hebben, zegt 60% van de werkgevers en 61% van de werknemers. 40% van de MKBwerkgevers vindt zelfs dat zij een werknemer met een ongezonde leefstijl mogen ontslaan. Tijdens het congres ‘Gezond Ondernemen’ kwam als voorbeeld vervoerder Connexxion aan de orde. De vervoerder wil buschauffeurs die roken of te dik zijn én veel ziek zijn, om die reden kunnen ontslaan. “Als deze mensen willens en wetens ongezond leven en zich geregeld ziek melden, zouden wij als werkgever harde maatregelen moeten kunnen nemen”, zegt HRdirecteur Peter Paul Witte van Connexxion in het AD van 9  februari jongstleden. Bronnen: AD & www.hrpraktijk.nl Oudere werkzoekende in de knel Ouderen blijven een moeilijke positie op de arbeidsmarkt innemen, blijkt uit de jaarlijkse rapportage van het UWV. Het aantal 55-plussers dat vorig jaar werd aangenomen, daalde met 5%. Slechts 2% van de vacatures werd toen ingevuld door een 55-plusser. Het aantal vacatures daalde. Bij een ruime arbeidsmarkt zijn werkgevers minder geneigd mensen aan te nemen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt, zoals werklozen, ouderen, ongeschoolden en gehandicapten, aldus het rapport. Jongeren werden vorig jaar veel  vaker aangenomen dan ouderen. Van de ongeveer 650.000 vacatures werd 37% vervuld door jongeren tot 25 jaar. Bedrijven die moeite hadden om personeel te vinden, namen wel vaker ouderen aan. Dat gebeurde vooral bij de overheid en de zorg. Het UWV zegt ruim 150 extra werkcoaches vrij te maken voor de begeleiding van werkzoekenden van 55 jaar en ouder. Slechts 13% van de bedrijven heeft één of meer arbeidsgehandicapten in dienst. Van de bedrijven die er geen in dienst hadden, heeft 71% dat ook niet overwogen. Bedrijven zijn wel bekend met subsidies om mensen met een handicap aan het werk te helpen, maar dit leidt niet tot een grote bereidheid om hen aan te nemen. Overgenomen uit: ANP/ VK, 6 maart 2012
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper