logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Zorgen met zin

Auteur: Gerrie Ham-Willemsen

Vanuit de samenleving en de overheid wordt steeds meer een beroep gedaan op mantelzorgers en vrijwilligers. Plaatselijk, regionaal en landelijk zijn er verschillende steunpunten, verenigingen en ´makelaars´ om vraag en aanbod van cliënten en mantelzorgers op elkaar af te stemmen en mantelzorgers in het zorgen voor de ander te coachen. Het is immers van groot belang om mantelzorgers kennis en vaardigheden te leren om overbelasting te voorkomen. Een balans vinden tussen het zorgen voor jezelf en zorgen voor de ander is niet altijd makkelijk. Psycho-educatie over de aandoening van de ander, je eigen grenzen voelen en aangeven en ruimte open laten in je agenda om zelf nieuwe energie op te doen, zijn ingrediënten om mantelzorg te kunnen geven en vol te kunnen blijven houden. Zelf kom ik uit een open gezin. Een gezin waar de deur voor velen openstaat en mensen hunweg vinden om even hun verhaal te doen, iets te drinken of te eten en praktische hulp te krijgen. Het klaarstaan voor anderen is er dus ´met de paplepel ingegoten´. Zorgen voor anderen was voor mij een vanzelfsprekendheid geworden en zorg weigeren kon alleen wanneer er zwaarwegende redenen waren. Daarnaast was het in ons gezin altijd een drukte van belang. Dat vertaalde zich later ook in mijn therapiekamer. Collega´s reageerden nogal eens verbaasd als ik weer stoelen kwam halen, omdat ik naast mijn cliënt ook diens naastbetrokkenen had uitgenodigd. Ik was toch geen systeemtherapeut? Later ontdekte ik de link tussen de drukte in ons gezin en mijn soms volle therapiekamer, en leerde na te denken over de diepere betekenis hiervan. Blijkbaar stelde ik me onbewust dienstbaar op, omdat ik me geroepen voelde om de ander te helpen, ook als deze er niet uitdrukkelijk om vroeg. Vragen als ´wat maakt dat ik dit (nu) doe´ helpen me om hier op een goede manier mee om te gaan. Dergelijke zingevingsvragen kregen vervolgens ook steeds meer aandacht in mijn omgang met cliënten en hun mantelzorgers. In hun pogingen om de ander bij te staan, komen mantelzorgers aan de eigen vragen vaak nauwelijks toe. Denk aan vragen over het behouden van de levenslust bij de zware zorgtaak, het eigen leven dat ´in de war´ is of onzekerheid over de toekomst. Stilstaan bij vragen als ´wat maakt dat ik steeds zo veel doe´ zijn een remedie tegen stress en burn-out. Dat geldt ook voor de hulpverlener. In de hectiek van het ´productie moeten maken´ en steeds meer kortdurend, klachtgericht en geprotocolleerd werken, kom je aan je eigen zingevingsvragen bijna niet of pas later toe. Je kunt deze vragen immers niet signaleren als je gehaast bent! Structureel tijd nemen voor reflectie dus… Gerrie Ham-Willemsen is orthopedagoog i.o.t. GZ-psycholoog, cognitief gedragstherapeut VGCt. Ze heeft een eigen praktijk voor psychosociale hulp en werkt bij christelijke GGZ In de Bres met jeugdigen en volwassenen, in samenwerking met mantelzorgers. Ze schreef onder meer twee boeken voor mantelzorgers ´Zorgen voor anderen’ (2012) en ´Zorgen met zin’ (2014). www.gerrieham.nl en www.ggzindebres.nl
Gratis
lees meer

E-health (volledige uitgave, 15 artikelen)

INHOUD THEMA 'E-HEALTH' (februari 2015) Online counselling als toekomst? Saskia Timmer Prof. Dr. Heleen Riper - Blended care heeft de toekomst, Christine Beenhakker Column: Ceci n’est pas une pipe, Leona Aarsen Pioniers: Eugene Gendlin, Erna de Bruijn & Christine Langeveld E-counselling in de praktijk, Fenneke Woertman PRAKTIJK Caleidoscoop: ABC-model voor online begeleiden, Anne Ribbers De professionaliteit van counsellors, Ron van Deth Uiteindelijk heb ik het helemaal zelf gedaan!, Kyra de Boer HELP: Casus Anonieme online hulp voor depressieve jongeren helpt, Rianne van der Zanden ACTUEEL De hekkensluiters van online hulpverlening, Alexander Waringa Ik zie je niet, maar ik help je wel, Myriam Limper Gelezen Verder lezen over e-health Trends & Ontwikkelingen Digitale evolutie In 1996 vertrok ik voor een stage van een half jaar naar Trujillo, Peru. Tijdens mijn verblijf daar beviel mijn nicht van het eerste kleinkind, een hele happening in een kleine familie als de onze. Mijn tante, die me graag dit grote nieuws wilde vertellen, heeft hemel en aarde moeten bewegen om met mij in contact te komen. Ik was enkel bereikbaar op mijn stageplek, telefonisch of via de vaker niet dan wel werkende fax. Voor onderzoek was ik echter vaak op pad. Anno 2015 heerst er op kantoor een ware geboortegolf, voor een klein en hecht team als het onze een bijzondere tijd. Nog voor onze collega uit de echopraktijk stapt, zien wij in onze groepsapp de prachtige 4d echo van de foetus. In achttien jaar tijd heeft de ontwikkeling van informatie- en communicatietechnologie een hoge vlucht genomen. Medio 2013 waren er in Nederland al meer dan tien miljoen mobiele internetters. Het is ondenkbaar dat deze ontwikkelingen geen invloed hebben op hulpverlening in het algemeen en counselling in het bijzonder. “De zorgverzekeraars stellen nu al als eis, dat in 2015 20% van het aanbod in de basis ggz eMental-health moet zijn,” zegt Heleen Riper. “Elektronische hulpverlening kan een oplossing zijn om het groeiende aantal Nederlanders dat hulp zoekt voor psychische problemen effectief, op afstand en vaak tegen lagere kosten te begeleiden.” Saskia Timmer zet in de ‘Verkenning’ de verschijningsvormen van online counselling op een rij en legt uit wat e-health voor de counsellor kan betekenen. Fenneke Woertman onderzocht in hoeverre counsellors bekend zijn met online hulpverlening en of zij hier in hun praktijk mee werken. Zij legt uit hoe een therapeutische alliantie en psychological presence tot stand te brengen in een online setting, bij afwezigheid van non-verbale signalen. In ‘Issue’ brengt Myriam Limper de verschillen tussen face-to-face en online counselling in kaart en concludeert dat het ene niet beter of slechter is dan het andere, enkel anders. De sleutel tot succes is gelegen in het voortdurend aandacht hebben voor de kwaliteit van de online interactie en het blijven aansluiten bij de begeleidingsvraag en situatie van de cliënt, hetgeen ook door Kyra de Boer wordt bevestigd. Alexander Waringa hamert op aandacht voor beveiliging en privacy bij online counselling, hier ontbreekt het nogal eens aan. Wees u ervan bewust dat de eindverantwoordelijkheid ligt bij de aanbieder van e-health en dat bent u. Mijn inmiddels achttienjarige achterneef baant zich al WhatsAppend, Twitterend en FaceTimend een weg door het leven. Hij kan zich met geen mogelijkheid voorstellen hoe het leven zonder mobiele telefoon, tablet en laptop eruit zou zien, terwijl wij nog geen achttien jaar geleden niet beter wisten…

€ 6,95

Column: Ceci n’est pas une pipe

Auteur: Leona Aarsen

Ruim drie jaar heb ik begeleiding geboden in de vorm van e-counselling. Het was een spannende verkenning, die ik aangegaan ben; eerst onwetend en onbevangen, gaandeweg meer en meer bewust van de implicaties ervan. Een van de kenmerken van e-counselling is dat de begeleiding plaatsvindt via e-mail of in een afgeschermde digitale omgeving. Non-verbale communicatie – met uitzondering van het substituut, de emoticons – is niet aan de orde. De emotie die in de zorgvuldig geboetseerde zinnen opgesloten zit, is niet meer dan een taalkundige projectie ervan, en net zo te manipuleren en in twijfel te trekken als de pijp van René Magritte. Elk woord weegt zwaarder dan in een face-to-face contact en vraagt om een grote zorgvuldigheid. Je moet een beetje een taalkunstenaar zijn, een ‘woordenfluisteraar’ mischien wel – iemand die betekenissen aan woorden kan ontlenen en aan ze meegeven die zeer dicht bij de bedoeling en het hart van de zender en de ontvanger komen. Immers, de communicatie via e-counselling loopt vaak asynchroon: het moment waarop de zender iets schrijft (vindt, voelt, vraagt), is niet het moment waarop de ontvanger iets leest (vindt, voelt, vraagt). E-counselling geniet een toenemende populariteit en wordt gezien als een effectief en goedkoop alternatief voor face-to-face begeleiding. Tegelijkertijd vraagt deze vorm van begeleiding wellicht nog meer vaardigheden en deskundigheid dan face-to-face counselling. De ander effectief kunnen helpen zonder deze persoon ooit gezien of gehoord te hebben, veronderstelt een diepgaande mensenkennis, een intuïtie en fijngevoeligheid die geschreven taal als het ware terug kan vertalen naar emoties, verlangens en subtiele, niet vastgelegde waarheden. Zonder deze ‘taalhelderziendheid’ betwijfel ik de effectiviteit van e-counselling. Een tweede kenmerk van e-counselling is een relatieve (sociale) anonimiteit van beide partijen. Dat wat (al dan niet onbewust) niet op schrift komt, bestaat niet. Daar waar in face-to-face contact lichaamstaal een parallel universum vormt naast de verbale communicatie, blijft dit universum in e-counselling verborgen. En daarmee blijft ook de ware identiteit van de cliënt deels verborgen. Dit was voor mij de reden om afscheid te nemen van e-counselling. In mijn visie is het een van de grootste geschenken van counselling dat de cliënt zich gezien en begrepen mag voelen, ondanks en met al zijn problemen en eigenaardigheden. Daartoe neemt de cliënt het risico om zich letterlijk te laten zien, om met zijn zijn in het hier en nu, ook zijn geschiedenis open te vouwen. En deze van mens tot mens aangereikte kwetsbaarheid ervaar ik als een kostbaar geschenk. Waardevoller dan het fluisteren van woorden in een virtuele wereld. Ook al is dit ‘woordenfluisteren’ in de nabije toekomst dé evidence based benadering voor begeleiding. Leona Aarsen heeft een praktijk voor coaching en psychosociale therapie, anderZverder. Burn-out en bevlogenheid vormen haar specialismen. Tevens is zij redacteur van Counselling Magazine. www.anderZverder.com
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper