In 2010 nam ik deel aan een talentenprogramma van de Rabobank. Een belangrijk doel tijdens het programma is het vormen van je eigen leiderschapsvisie. Ook moesten we met een team een projectvoorstel doen voor de raad van bestuur. Een project, waarvan wij de toegevoegde waarde voor de Rabobank groot vonden.
Ons team kwam met het project ‘Durf te delen’, om het verbinden van kennis in onze organisatie te vergemakkelijken en te versterken. We wilden het delen van kennis onder de aandacht brengen. Door erover te twitteren, door op te roepen om je interne LinkedInprofiel kenbaar te maken en door bijeenkomsten te organiseren, waar we vragen en antwoorden aan elkaar wilden koppelen. Voor een grote organisatie als Rabobank, met verschillende interne – niet met elkaar verbonden – communicatieplatformen, was dit wat ons betreft een heel goed voorstel.
Ons project won het niet. De tijd was nog niet rijp toen. Dat zeiden we als troost tegen elkaar. Nu is het 2014 en we zijn jaren verder. En het blijft in mijn hoofd spoken dat een belangrijke sleutel tot interne cultuurverandering zit in het durven delen, in plaats van het voor jezelf te houden. Zeer inspirerend vind ik in dit kader het onderzoek van Adam Grant, weergegeven in zijn boek ‘Give and Take’ (2013). Grant laat zien dat teams die delen en elkaar helpen, veel succesvoller zijn dan teams die dit niet doen. Hij toont daarbij aan dat rolmodellen heel belangrijk zijn om gedrag te stimuleren. Een givers culture leidt tot een high performance culture. Een takers culture niet. En dat is interessant, als je bedenkt dat het promotiesysteem jarenlang gebaseerd is op ‘unieke’ prestatie en unieke kennis. Althans, zo interpreteer ik dat voor het gemak in deze column. De beste specialist van het team werd de manager, de meest verkopende krijgt de bonus. Erkenning van de ‘delers’ is echter van groot belang. Zijn er al bedrijven waarin het delen van kennis in de performancedoelen is opgenomen? We hebben dus rolmodellen nodig die openlijk kennis delen. En die zijn er gelukkig ook. Onlangs liet Tesla (een producent van elektrische auto’s) weten het patent op zijn Superchargers vrij te geven, zodat andere producenten van elektrische auto’s hun ontwerpen hierop kunnen afstemmen. Ook alle andere Teslapatenten zijn vanaf nu open source. Zij delen kennis vanuit idealisme.
Durf jij eigenlijk te delen? Durf jij de stap te zetten iets te ‘posten’ dat misschien reacties oproept? En heb jij de afgelopen week een collega geholpen? Laat het horen, het kan anderen tot voorbeeld zijn. ■
Corline van Reenen, Global L&D Consultant bij Rabobank en bestuurslid NVO2, hét netwerk voor hrd-professionals www.nvo2.nl
Referentie
• McKinsey & Company. (z.d.). Insights & Publications. Geraadpleegd op 14 juli 2014, van www.mckinsey.com/