Identiteit
Hoe ontdek je wie je bent? Een vraag die voor volwassenen vaak al nauwelijks te beantwoorden is, maar de grootste klapper hierin, kom je tegen in je puberteit. Ervaren wie je bent door je af te zetten (tegen ouders, denkbeelden, klasgenoten) of door je te identificeren (met je leraar, idool of ‘groepsgenoten’). En juist ook in die periode word je geleid door razende hormonen terwijl je moeilijke keuzes moet maken over je toekomst. En als we nu allemaal ongeschonden uit onze jeugd tevoorschijn komen, is het nog wel te doen allemaal. Dan heb je geleerd hoe je goede beslissingen neemt, beschik je over voldoende zelfvertrouwen en heb je een realistisch beeld van je eigen talenten.
Maar helaas hebben ouders niet altijd de capaciteiten om dit aan hun kinderen mee te geven, dus veel jongeren worstelen met zichzelf en het leven terwijl ze zich verliezen in verleidingen waaraan ze worden blootgesteld. En dat zijn er best wat: van gamen tot drugs en alcohol, van perfectionisme via controle tot onverschilligheid, van geliefd willen zijn naar drama en anorexia.
Eigenlijk is de puberteit bij uitstek de periode waarin je al je hulpbronnen nodig hebt. Maar veel pubers ‘doen maar wat’ of weten niet wat hun eigen echte drijfveren zijn. Zelf worstelde ik in die tijd met mijn gevoelens en emoties; ik had geen idee hoe ik ermee moest omgaan. Ik vluchtte in de aandacht van jongens en stortte me op muziek. Ik wilde graag naar de School voor Journalistiek, maar werd uitgeloot en ging toen maar naar de Pabo. Daar werd je altijd aangenomen. En jaren later kon ik pas aan de slag met herstelwerkzaamheden, na wat verkeerde relatiekeuzes, vier banen in vier jaar tijd en een burnout. Natuurlijk heb ik er veel van geleerd. Maar was het nodig? Hoe zou het zijn geweest als ik in mijn puberteit had geleerd te vertrouwen op wie ik werkelijk was en daar mijn keuzes mee had kunnen matchen?
Counselling voor jongeren vereist dat je door gedrag heen kunt kijken, dat je ziet op welke wijze iemand worstelt met zijn eigen identiteit; welke strategieën hij erop loslaat. In onzekere tijden, bij grote veranderingen worden de beschermingsmechanismen het meest zichtbaar. En hoe jonger je bent, des te flexibeler om te leren op een effectieve manier met jezelf om te gaan: in balans, zonder oordelen over jezelf die je tegenhouden en vanuit persoonlijk leiderschap. Stel je eens voor dat dit het doel zou zijn van de puberteit: je ontwikkelen tot een evenwichtige volwassene die zijn leven leidt vanuit vrijheid, verantwoordelijkheid en een gezonde eigen identiteit. Of zou dat oorspronkelijk de bedoeling zijn geweest....?
Hoe zit het met jouw puberteit? Welke beschermingsmechanismen paste je toe en wat had je graag willen leren?
Boekentip: De Onschuldige Gevangene van Ingeborg Bosch
Suzanne Unck (1972) is counsellor/coach, trainer, spreker en auteur. Zij inspireert mensen om echt te veranderen. www.suzanneunck.nl
