Al vijf jaar maak ik elke ochtend een wandeling. Dan dwaal ik zomaar wat door de straten van Amsterdam en probeer écht goed om me heen te kijken. Even niks moeten. Gewoon zijn. En zien. De weerspiegeling van de wolken in de gracht achter mijn huis, de eerste knoppen die aan de takken verschijnen in het Vondelpark, de kat die vanuit de vensterbank de straat observeert… Elke ochtend maak ik één foto van zo’n glimp van onverwachte schoonheid in mijn dagelijkse omgeving.