Het is tweede kerstdag 2019 als ik ’s avonds laat aankom in Jerusalem. In mijn agenda staan de komende twee weken geblockt als rite de passage. Ik word door de taxi afgezet in een wirwar van kleine straatjes met traptreden die ik in het donker vaag herken van de foto’s. Het is pikkedonker en het regent pijpenstelen. Mijn plu begeeft het binnen vijf minuten en het briefje met de toegangscode van mijn B&B is zo goed als onleesbaar geworden. Het land van melk en honing trakteert me op een stevige inwijding.