Meer dan een stopwoordje voor onderhandelingen, is ‘dialoog’ de meest kostbare relatievorm bij het vinden van antwoorden op complexe problemen. De toenemende diversiteit, spanningen en conflicten in de maatschappij tekenen zich ook af binnen het zelf van de individuele persoon. Dit zet de innerlijke eenheid van de persoon onder druk. De door Hubert Hermans en collega’s ontwikkelde Dialogical Self Theory biedt een conceptueel en methodisch kader waarin het ‘vat van tegenstrijdigheden’ beantwoord wordt door het stimuleren van dialogische relaties tussen ik-posities waaruit nieuwe en gemeenschappelijke betekenissen kunnen ontstaan.