Als kind las ik een verhaal over een monnik die over het strand liep en ‘de zee zag zoals hij was, de bergen zag zoals ze waren’. Ik was nieuwsgierig en geraakt. Dat wilde ik ook! Altijd was er dat gevoel dat de waarheid onder mijn neus lag en dat ik het niet zag! Wat zag die monnik wat ik niet kon zien? In mijn zoektocht naar zijn geheim wordt intimiteit steeds meer een sleutelwoord.
Intimiteit is pas werkelijk te voelen als je echt aanwezig bent. Het is aanwezig zijn. Het is dat wat er tevoorschijn komt als je je ideeën, je oordelen weet los te laten. Dat is vele malen gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ideeën hebben we niet voor niets. Ze vormen een heerlijke buffer, een comfortzone die we kunnen schuiven tussen ‘ik’ en ‘de ander’. En toch zal iets zich pas echt kunnen ontvouwen als we er helemaal open voor staan. Als we ons kunnen loszingen van onze verhalen, die als plakplaatjes de realiteit behangen. De ware intimiteit kent geen verhalen, is een direct ervaren van wat is. En dat geeft ontvankelijke ogen, die heel anders zien.
Een vriendin van me is fysiotherapeute. Zij krijgt altijd de ‘verloren gevallen’, de mensen waar collega’s in hun behandeling op zijn stukgelopen. En ze slaagt er in om deze mensen alsnog te helpen. Zo vertelde ze over een man die met een pijnlijke, kapotte knie bij haar kwam. Hij had elders al vele oefeningen meegekregen, maar niets hielp. Het eerste wat deze vrouw deed, was de man weer thuis brengen op die plek. ‘Want hoe kan iemand zichzelf genezen als hij er niet is?’ Ik vond het een prachtige opmerking. Maar in de praktijk ook een snoeiharde; onze eerste opwelling bij pijn is er van wegdraaien. ‘Nee, ik wil die pijn niet!’. Maar de pijn zal er niet door verdwijnen. In de ontkenning zit niet de oplossing. De bevriend fysiotherapeute hielp de man, met veel geduld, zijn weerstand te overwinnen om naar de pijnplek toe te draaien. Door hem zijn gezonde knie te laten ervaren. Zo herinnerde hij zich weer hoe het kon zijn. En kon hij zich van daaruit steeds intiemer verbinden met die pijnlijke knie. Pas toen hij daar echt kon zijn, kon hij ook heel gericht datgene doen dat de genezing op gang bracht.
Echte intimiteit is hier en nu. Als we onszelf willen bevrijden van pijn, in welke zin dan ook, dan hebben we uiteindelijk geen andere keus dan te leren naar onszelf toe te draaien, op de meest intieme wijze. Want in dit hier en nu zit de helende mens, ons gezonde zelf, onze heelheid.
Ingrid Appels is intuïtief coach en zenboeddhistisch monnik. Ze heeft een eigen bedrijf, De Appelboom, waarbinnen ze coaching en boeddhisme verenigt.
