“Kijk eens, je hoofd ontploft.” Mijn zoon toont mij een foto van mezelf als plots een bommetje op mijn lachende hoofd valt. Een appbewerking. Ik schiet in de lach bij het zien van zoveel nepgeweld. Tegelijkertijd is onmiddellijk de moraliserende ouder in mijn hoofd gealarmeerd. Kan ik wel meelachen? Dit is wel erg agressief. Allerlei associaties spoken door mijn hoofd en bovendien: ik heb liever niet dat mijn ontplofte hoofd zo meteen hits scoort op Instagram. Mijn kinderen stellen me gerust. Dat zouden zij nóóit doen. Meer dan zij, lijk ik degene te zijn die moet leren omgaan met de media. Ik heb de voorzichtigheid, zij hebben het onbekommerde spel. Voorzichtigheid is geboden, maar het onbekommerde spel lonkt.