Wie het vak van counsellor uitoefent, moet beschikken over nogal wat uiteenlopende kwaliteiten. Welke dat precies zijn, is verre van duidelijk. Allereerst omdat aard en inhoud van het vakgebied niet eenduidig zijn. Niet helder is het domein van de counselling en net als in de wereld van de psychotherapie is er sprake van een scholenstrijd. De een zweert bij transactionele analyse, de ander bij NLP of de RET. In het kielzog van zorgverzekeraars wordt in de ggz steeds meer gehamerd op ‘evidence’: wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van een bepaalde aanpak. Is daarmee de kous af?