Gespreid leiderschap is een vorm van leiderschap waar de laatste jaren veel belangstelling voor is, zowel in de praktijk als in de onderzoekswereld. De kern is dat schoolleiding leraren stimuleert om zelf leiding te nemen, op basis van hun expertise op een bepaald thema. In het denken van schoolleiders over leiderschap overheerst echter vaak nog het (zelf)beeld van daadkrachtige, formele leiders die bijzondere kwaliteiten bezitten die het hen mogelijk maken om ‘de kar te kunnen trekken’. Leiderschap wordt gelijkgesteld aan de invloed die individuen hebben in formeel leidinggevende posities (Hulsbos & Van Langevelde, 2017).