De therapeutische relatie vormt de hoeksteen van iedere vorm van begeleiding. In een goed verlopend begeleidingsproces is die relatie als een vanzelfsprekende samenwerking op de achtergrond aanwezig. Elk psychotherapieboek zal er dan ook aandacht aan schenken. In de vorige eeuw hadden vooral de psychodynamische en cliëntgerichte benadering oog voor het belang van een optimale werkrelatie. Wat is daar op basis van onderzoek nog van over en wat betekent dat voor de praktijk?