INHOUD THEMA 'DIVERSITEIT' (augustus 2011)
- Diversiteit als gegeven, Astrid Echteld en Fenneke Woertman
- Column, Tussen borrelhapjes en de kaas, Marja Ruijterman
- De opinie van Nel Jessurun, Op weg naar pluriforme praktijkvoering
- Prof. Geert Hofstede: Godfather van culturele diversiteit, Christine Beenhakker
- Ik hoor je niet, ik luister wel, Noor Pool
PRAKTIJK
- De kaart is niet het gebied, Sue der Kinderen
- Online netwerken, iets voor counsellors? Jan-Willem Seip
- Help, Casus
- Van botsing naar beter, Sjiera de Vries
- Het TOPOI-model, Edwin Hoffman
ACTUEEL
- Op zoek naar de alteriteit in onszelf, Michiel de Ronde
- Gelezen
- Diversiteit en Arbeid, Paul Abell
- Verder lezen over diversiteit
- In het nieuws
- Forum
- Verenigingsnieuws
Wortels
Als het gaat om diversiteit, ben ik “ervaringsdeskundige”. Geboren in Zuid-Australië uit Nederlandse ouders, emigreerden wij als gezin in 1969 terug naar Nederland. Vader kon een baan krijgen bij zijn werkgever in Nederland, een kans die hij niet wilde laten lopen. Moeder miste haar familie in Nederland toch wel heel erg.
Als meisje van tien jaar kwam ik terecht in een compleet andere wereld, een echte cultuurshock. Waar in Australië ruimte was, een open geest, een warm klimaat en avontuur, ervoer ik Nederland op die jonge leeftijd als benauwend, koud en ongastvrij. Ik kwam op de basisschool in de vijfde klas terecht. Als meisje kon ik niet met jongens spelen, dat was not done. Iets wat in Australië heel gewoon was. Nee, als je hier met een jongen in de klas praatte had je al “verkering”. De rijtjeshuizen, in onze wijk een kleurloze aaneenschakeling van uniformiteit met allemaal dezelfde piepkleine voortuintjes… wat een contrast met de vrijheid en ruimte die ik gewend was.
De vaderlandse geschiedenis was voor mij ook een “Grote Onbekende”. Een lacune in mijn basisschoolkennis, waar ik zo nu en dan nog tegenaan loop. Ik wist uiteraard wel alles van ontdekkingsreizigers als Captain James Cook en Abel Tasman. In Nederland was ik het meisje met het buitenlandse accent, met “rare” kleren, dat als een plant met haar wortels uit de warme rode aarde van haar geboorteland was getrokken en teruggeplant in haar moederland Nederland, het land van haar ouders en voorouders. Ik miste mijn oude vriendinnen en mijn vertrouwde omgeving. Ik belandde in een identiteitscrisis: wie ben ik? Ben ik een Australisch meisje in Nederland, of een Nederlands meisje uit Australië?
In 2010 ben ik – voor het eerst na ruim veertig jaar – weer teruggegaan naar mijn geboorteland. Rode heuvels en brandende zonsondergangen, hagedissen en kangoeroes, kleurrijke symbolen, geurende eucalyptusbomen en prachtige wilde bloemen. Ik ademde diep de geuren in en genoot van het geluid van de vogels, de kleuren, de wind en de stilte. Ik bezocht alle places to be uit mijn vroegere jeugd en ons oude huis, dat er nog precies hetzelfde uitzag als veertig jaar geleden. Het is net alsof alles in mijn herinnering meer kleur krijgt, de informatie levendiger maakt. Maar ook: ik begrijp meer van mijn eigen geschiedenis.
Voor u ligt een themanummer over diversiteit in al haar vormen: landscultuur, bedrijfscultuur, subculturen en de multiculturele samenleving. Voor een immigrant is het vaak moeilijk om vast te stellen waar hij of zij zich moet aanpassen en welke elementen van hun cultuur ze kunnen vasthouden. Door met elkaar in gesprek te gaan over normen en waarden, overtuigingen en identiteit krijgen we meer begrip voor elkaar. Diversiteit verruimt je blik. Wij als counsellors, kunnen hierin betekenis geven.
Je geboortegrond kun je niet verloochenen, dat hoort net zo goed bij je als de grond waar je een “thuis” hebt gemaakt. The home is where the heart is, waar dat ook is.
Christine Beenhakker, hoofdredacteur Reageren?
redactie@counsellingmagazine.nl
