Het werken voor een baas is wat mij betreft samen te vatten als: een beetje van Maggi en een beetje van jezelf. Dat was ooit een slogan van een soepadditief. In mijn eerste baan als chemicus bij Philips had ik moeite met mijn houding. Aan de ene kant wilde ik gewoon Joke zijn, zoals ik dat was tijdens mijn studie. Aan de andere kant voelde ik dat er meer van me werd verwacht. Maar wat was mijn rol? Moest ik geleerd gaan doen? Dat was ik helemaal niet, mijn onderzoek was moeilijk en ik stond er naar mijn idee alleen voor. De mensen van productie keken tegen me op, dat was voor mij heel ongemakkelijk. Kennelijk had ik voor hen wel de juiste houding aangenomen, want ze vroegen me een keer serieus of ik hun baas wilde worden. Fijn, maar ik moest er niet aan denken. Weer een rol die ik niet kende.