In de Britse comedy It Ain’t Half Hot Mum (1974-1981) is de rol van sergeantmajoor Williams exemplarisch voor doorgeschoten ouderwetse militaire discipline. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt hij in Brits India opgezadeld met een theatergroep, niet per se de strijders waar de sergeant-majoor, met zijn strak gepunte snor en gezicht als een vuist, op zit te wachten. Om daar verandering in te brengen laat hij ze de ene na de andere zinloze opdracht vervullen, tot het steeds opnieuw witten van dezelfde stenen aan toe: “I want them stones so white I dare not look at them cuz they would dazzle my eyes!” Discipline, de Britse manier. Hoewel van een comedy verwacht mag worden dat het de werkelijkheid uitvergroot, is dat toch niet het geval. In een wedstrijd om de meest absurde disciplinemaatregelen, wint helaas het echte leger.