Eigen regie wordt inmiddels als wenselijk beschouwd in bijna elke context, of het nu om ons werk, onze zorgbehoefte of om ons samenleven in een buurt gaat. Het lijkt de Haarlemmerolie voor bijna alle problemen in de maatschappij. Als een begrip zó’n opgang maakt is het misschien goed om een paar kritische vragen te stellen. Vragen als: Op welke aannames is eigen regie gebaseerd? Is eigen regie eigenlijk wel mogelijk? Wat gebeurt er met ons als we niet genoeg eigen regie (kunnen) tonen?