INHOUD EXAMENS 2005-01 maart 2005
- Examens in Vlaanderen
Roger Standaert
- Het KCE evalueert met audits
Nanny Geurts
- Het verschil tussen kennen en kunnen
Jasper J. Termeer
- Examens in de vastgoedsector
Maarten Stellingwerf
- Wat is…een toetsmatrijs?
M.H.M. Altemühl-Booltink
- Leidt meer meten tot meer weten?
Gerben van Lent
- Sekseverschillen in examenprestaties
Karin Bügel
- Niet geslaagd, toch diploma
Annie Kempers en Maarten Heinemann
- IN GESPREK MET PROF. DR. FONS VAN WIERINGEN,
Jan van Dalen en Annie Kempers
- Gastcolumn - Een goed advies?
Karl Dittrich
- Literatuur
- Agenda
- Boekbespreking
- Verenigingsnieuws
VOORWOORD
Pisa
Ton Luijten
Zelden heb ik iemand in mijn kennissenkring horen zeggen dat het niveau van het huidige onderwijs beter was dan in zijn of haar tijd. Nieuw is die overtuiging niet, want ik heb de indruk dat die al opgeld doet sinds het overlijden van Aristoteles. Ook de journalistiek is voortdurend op zoek naar rampverhalen over de kwaliteit van ons onderwijs. Theo van Gogh had de gewoonte regelmatig zijn columns te beginnen met de zin: ‘Toen er nog onderwijs was in Nederland...’ Gevraagde en ongevraagde adviezen aan de minister hebben veel weg van een klaagzang over het gebrek aan kennisoverdracht, gedemotiveerde leerlingen, de teloorgang van het vmbo, het toenemend aantal dropouts, kortom: over de deplorabele staat van ons onderwijs. Maar in al die treurnis lezen we in de Sinterklaasweek 2004 ineens het volgende persbericht in de kranten: Nederland in top 10 wereldwijd onderzoek prestaties 15-jarigen. Een onverwachte surprise! Nederlandse 15-jarigen doen het internationaal gezien goed in wiskunde, lezen, natuurwetenschappen en probleem oplossen. Niet niks! In een wereldwijd PISA-onderzoek (Programme for International Student Assessment), gehouden in dertig OESO-landen in 2003, behoort Nederland tot de toptien en laten we bijvoorbeeld de USA, Duitsland en Frankrijk ver achter ons. Hebben we hier van doen met een betrouwbare indicator van leerlingprestaties? We mogen veronderstellen van wel. In elk geval hou ik al die privé-meningen voor allesbehalve betrouwbare indicatoren.Onderwijsonderzoeker Sandbergen vergeleek een kwaliteitsindicator ooit met ‘een controlelampje in een niet al te dure auto’: het gaat branden als er iets aan de hand is zonder dat de precieze oorzaak bekend is. Maar bij PISA ging er geen lampje branden. Houdt dat in dat de onderwijsmotor veel beter loopt dan wij veronderstellen? Behoort het Nederlandse onderwijs tot de toptien? Heeft het ook geen zin meer, Nederlandse jeugd naar buitenlandse scholen te sturen? Scoren we alleen maar hoog tijdens een momentopname bij een drietal vakken, en kunnen we een eindeloze discussie starten over de kwaliteiten en betrouwbaarheid van een dergelijk onderzoek? Of geeft ook deze PISA een scheef beeld?
