INHOUD EXAMENS 2007-03 juni 2007
- Op weg naar betere schoolexamens
De kwaliteitsmonitor schoolexamens van cito
Tom Erkens, Hans Kuhlemeier, Jan van Weerden
- Welke beoordeling past het best bij je?
IBC als ontwerpmethode, deel 2
Bert Kok en Anneke Bax
- Uit de praktijk. Met een hacker aan tafel
Peter van Schelven en Annie Kempers-Warmerdam
- Levensecht toetsen in optima forma
Het meest complexe politie-examen
Peter Hammecher en Jakomien ter Haar
- VO-raad: een nieuwe sectororganisatie voor het voortgezet onderwijs
In gesprek met Sjoerd Slagter en Karel Janssen van de VO-Raad
Ton Luijten en Henk van Berkel
- Gastcolumn: Offshoring in het onderwijs?
Piter Mandemaker
- Standaardtoets: weg ermee?
Hernieuwde belangstelling voor adaptief toetsen
Wouter Schoonman
- Terecht of niet? Afronden: regelen of niet?
Henk van Berkel
- Gezien en gelezen
- Wie zijn wij?
- Agenda
- Verenigingsnieuws
De markt werkt, of niet?
In het vorige nummer van dit tijdschrift stond een interview met Marc van Eck over het ‘vermarkten’ van het product examens. Hij gaf zijn ideeën over hoe exameninstellingen hun examens positiever op de markt zouden kunnen zetten: belicht alstublieft niet de negatieve aspecten van examens, bijvoorbeeld via informatie over slaagpercentages, en dus over zakpercentages, maar belicht dat examens een deur openen naar nieuwe loopbanen, naar hogere inkomens en naar meer werkplezier. Daar moet de hele organisatie van een exameninstelling op zijn gericht. Niet alleen de afdeling marketing moet die boodschap uitdragen, maar dit besef moet ook aanwezig zijn bij alle medewerkers. Internal branding noemt hij dit. De tijd zal leren in hoeverre de exameninstellingen zijn advies gaan opvolgen. Maar ook de andere kant van examens zit niet stil. De examenkandidaten zelf zien ook markt in examens, zo getuigt een recent voorval.
Het is een goede gewoonte dat examenkandidaten na afloop van het examen hun examen mogen inzien om zo te leren van hun fouten. Veel exameninstellingen bieden deze mogelijkheid, en daar pleiten we ook voor. Maar zoiets kan ook uit de hand lopen. Een kandidaat was zo behendig om in de korte inzageperiode de vragen met een mobiele telefoon te fotograferen. In examensituaties waar steeds wordt geput uit een zelfde vragenvoorraad, is dat fnuikend omdat kandidaten op die manier de beschikking krijgen over vragen die de volgende keer weer deel uitmaken van het examen. Onze ‘fotograaf’ haalt daardoor op een oneerlijke wijze voordeel uit deze actie. Dat bleek ook want voor het volgende examen haalde hij een voldoende.
Maar hij was nog slimmer. Indachtig het adagium ‘geld is niet vies’ bood hij de gefotografeerde vragen te koop aan op een van de websites waarop particulieren spullen kunnen verkopen. De examenstelling, wiens vragen waren‘gestolen’, ontdekte het aanbod en nam, anoniem, contact op met de aanbieder. Die viel snel door de mand. Het behaalde diploma werd hem afgenomen en hij moest de kosten vergoeden aan de exameninstelling die nieuwe examenvragen moest construeren.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
