Sinds de nadruk in veel opleidingen is verschoven van de verwerving van kennis naar die van vaardigheden en competenties, zien we in het gebruik van toetsvormen een daarmee synchroon lopendeverschuiving optreden van theorie- naar praktijktoetsen.Voor docenten die als assessor zijn betrokken bij deze praktijktoetsen betekent dit dat er een groot beroep zal worden gedaan op hun observerend vermogen en professionele oordeelsvorming. Rubrics kunnen de assessor daarbij helpen. Althans, dat lijkt een aannemelijke verklaring voor de enorme populariteit van dit hulpmiddel. Maar is die aanname wel juist?