een taal
is soms het leger
dat onverwacht ten aanval gaat
met zijn soldaten vecht hij zinnen vrij
van klittende verhalen
een zin
is soms de landkaart
die regelrecht de schatten toont
met zijn duiden sluit hij woorden uit
die wanhopig dolen
een woord
is soms het haardvuur
dat aangenaam verpozen biedt
met zijn vlammen likt hij punten los
van repeterende patronen
een punt
is soms het startschot
dat al het antwoord voorrang geeft
met zijn echo vult hij gaten op
dan gevolgd
door stilte
(Rob Bartels, juni 2013)