De levensverwachting stijgt rap, alsook de pensioengerechtigde leeftijd en het aantal ouderen op de totale bevolking. Ondanks deze feiten voelen ouderen zich vaak niet gezien. In sollicitatieprocedures wordt de oudere werkzoekende genegeerd en veel werkzame ouderen ervaren dat ze binnen organisaties op een zijspoor zijn gezet. Ik vraag mij af hoe je naarmate je jaren verstrijken het geloof in jouw plek in de samenleving, in jouw plek op je werk of in jouw plek in je relaties kunt behouden. Wat gebeurt er met het geloof in jouw plek als jij steeds minder zichtbaar wordt? Wat gebeurt er als je jezelf niet meer in de ogen van anderen gereflecteerd ziet?