Eindbestemming. Mevrouw Van Zon is 64 jaar oud, terminaal en verblijft in een hospice. Ze heeft een betrokken echtgenoot, twee kinderen en drie kleinkinderen met wie ze een goed contact heeft. Mevrouw maakt een afgesloten indruk, alsof ze alleen maar op haar dood ligt te wachten. In het begin hield haar man haar de gehele dag gezelschap, maar dat vond zij te belastend: “Hij zit daar maar te zitten.” Mevrouw Van Zon voelt zich verantwoordelijk voor haar man, zij was in het gezin altijd ‘de spin in het web’ geweest. Als kind was ze veel alleen geweest, vertelde haar man. Haar hardwerkende ouders hadden een eigen zaak. Ze vertrouwde een verpleegkundige toe, dat ze mooie herinneringen had aan het strandhuisje aan zee, waar ze vroeger met z’n allen vakantie vierden. Mevrouw Van Zon heeft er moeite mee te accepteren dat het nooit meer zo zal zijn als toen en dat ze afscheid moet nemen van haar man, kinderen, kleinkinderen en dierbaren. Zíj gaat dood en dat maakt haar boos.
