Er is een examen dat bij zakken ervoor zorgt dat er een hele wereld voor je verborgen blijft, namelijk het golfexamen. Om in de buitenlucht een balletje te mogen slaan moet je 28 regels uit je hoofd leren. Een ‘makkie’? Dat dacht ik in het begin ook. Al snel bleek bij bestudering dat elke regel sowieso minstens drie subregels heeft en dat er per subregel ook nog een aantal uitzonderingen zijn. Die moet je dan ook nog verschillend toepassen in de twee meest gespeelde vormen van het spelletje golf. Daarbij komt dat het regelboekje in een soort taal is geschreven dat je zo’n beetje na elke zin denkt ‘Wat staat hier nou eigenlijk?’ Eveneens frustrerend: elke logica ontbreekt! Bij navraag bij mijn collega-examinandi – zes vrouwen uit mijn hockeyteam – bleek dat ze allemaal met hetzelfde probleem worstelden. Nu bestaat een hockeyteam uit 11 mensen en wil het toeval dat de andere helft al jaren geleden dit proces met succes doorlopen heeft. Na wat heen en weer gepraat over de zin en onzin van de golfregels kwamen ze eindelijk met wat handige tips. ‘Regels leren? Echt niet, gewoon de vragen uit het vragenboekje van de bond uit je hoofd leren, want je krijgt op het examen alleen maar vragen uit dat boekje’. Duidelijk. Boekje aangeschaft en vrolijk begonnen. Maar werken deed het niet echt, want hoe ga je 258 vragen uit je hoofd leren? Het is hartstikke saai en er zat nog steeds geen logica in dus dat schoot niet echt op. Probleem weer in de groep gegooid. ‘Goed dan, als je die vragen niet uit je hoofd kunt of wilt leren, koop dan de dvd en oefen op de computer de proefexamens’. Dat bleek de meest bruikbare tip. Een examen bestaat uit 20 vragen waarvan je er 15 goed moet hebben. En als hockeyer wil ik altijd winnen. Echt een spelletje voor mij. Je krijgt namelijk meteen respons: een groot rood kruis als je de vraag fout hebt en een groene ‘V’ bij het juiste antwoord en na die twintig vragen het bericht: ‘helaas je bent gezakt’ of een vrolijk plaatje met een champagnefles en twee bubbelende glazen erbij. Uiteraard ging ik alleen nog maar voor de champagne. En wat bleek, eindelijk had ik mijn logica ontdekt: als vragen maar vaak genoeg voorbijkomen blijven ze uiteindelijk ook hangen. Voor de statistici onder u: we zijn alle zes geslaagd zowel voor de theorie als voor de praktijk, maar dat is een ander verhaal. Heddy Gijbels is lid van de Hockeyclub Maastricht.
