Dit voorjaar was ik in Ede op de conferentie Oog voor Organisaties. Om me heen in de zaal zaten witte coaches, een enkeling was iets minder wit. Er waren ook wat jongere mensen, de meesten waren zo oud (en zo wit) als ik, 51. Het programma was inhoudelijk goed en interessant, maar ergens zei een stemmetje: dit kan toch zo mijn vak niet zijn?! In dit artikel doe ik een oproep aan vakgenoten en nog-nietcoaches, om coachen meer divers en inclusiever te maken.