Wanneer je partner overlijdt, word je weduwe of weduwnaar. Als je ouders niet meer leven, ben je wees. Verlies je je kind of een broer of zus aan de dood, dan is daar echter geen woord voor. Aan de ene kant is dat vreemd, want voor hoeveel situaties bestaan nu geen woorden? Aan de andere kant is het ergens wel logisch dat voor iets wat tegen elke natuurwet indruist, geen woorden bestaan. Toch voelen wij de drang om wel woorden te geven aan dit soort zware omstandigheden. Om ook hierin het onzegbare zegbaar te maken.