Onze wereld is voortdurend in beweging. We worden geconfronteerd met complexe uitdagingen zoals klimaatverandering, migratiestromen en toenemende sociale ongelijkheid. Deze uitdagingen vragen om ander leiderschap en andere vormen van samenwerken. Het is duidelijk dat organisaties over hun eigen grenzen heen moeten bewegen om bij te dragen aan het oplossen van deze vraagstukken. De noodzaak om interorganisationeel samen te werken is de afgelopen decennia dan ook sterk toegenomen. Echter, in de praktijk verloopt interorganisationele samenwerking vaak moeizaam. Daardoor ontstaat binnen samenwerkingsverbanden geregeld behoefte aan een ‘sterke leider’: iemand die structuur biedt, beslissingen neemt en taken verdeelt binnen het samenwerkingsverband (Schruijer, 2011).