In politiek en samenleving zijn de verwachtingen ten aanzien van het onderwijs, hoog en divers: bij zo’n beetje ieder maatschappelijk vraagstuk wordt van het onderwijs verwacht dat het bijdraagt aan de oplossing ervan. Dat is meestal niet realistisch. Het onderwijs kan om goede redenen niet en niet meteen aan (alle) verwachtingen voldoen. Veel begrip voor die redenen bestaat er doorgaans niet. De ‘buitenwacht’ ziet het eerder als onwil, wereldvreemdheid, conservatisme, enzovoorts. Het geeft voeding aan een nog groter politiek en maatschappelijk ongeduld ten aanzien van het onderwijs en aan het beeld dat het onderwijs met de rug naar de samenleving staat. In de actuele discussie over de invoering van de rekentoets zagen we dit patroon treffend geïllustreerd.