Leiderschap is zowat het meest onderzochte en tegelijkertijd minst begrepen begrip uit de organisatiepsychologie (Robbins & Judge, 2013). Omdat we er allemaal direct of indirect mee te maken hebben, vormt leiderschap een speerpunt voor vele onderzoekers, hr-managers en adviseurs (Yukl, 2010). Vanuit deze invalshoeken wordt de nadruk gelegd op de positieve effecten van leiderschap en hoe leiders een scharnierfunctie vervullen in het waarmaken van de organisatiestrategie. Om de haverklap wordt een nieuwe leiderschapsstijl in het leven geroepen die nog beter zou zijn dan de vorige. Daarbij moeten we ons durven afvragen of het soms niet over oude wijn in nieuwe zakken gaat.