Jong zijn in deze moderne tijd betekent voor de huidige generatie kinderen en jongeren dat ze opgroeien onder hooggespannen verwachtingen. De jeugd is de belofte voor de toekomst, zo luidt de maatschappelijke mantra. Hierin klinkt door dat ieder kind talent heeft en dat jeugdigen (en hun ouders) er zelf voor verantwoordelijk zijn om dat talent ten volle te benutten. Maar in hoeverre biedt onze moderne prestatiesamenleving een positieve opgroeiomgeving? En vooral voor kwetsbare jeugd, zoals voor kinderen en jongeren die in de residentiële jeugdzorg verblijven?