Bij mij om de hoek staan een paar strandbeesten: zelfstandig lopende kinetische constructies vervaardigd van pvc-buizen, plakband en ‘houtjetouwtje’-verbindingen. Vangen ze wind, dan komen ze tot leven. Al 14 jaar werkt Theo Jansen aan deze strandbeesten en centraal in zijn werk staat het idee van de evolutie: de ontwikkeling naar een soort die alles zou kunnen wat nodig is. Dit werk vind ik een ontzettend mooi voorbeeld van hybride, hybride kunst dan. Theo Jansen combineert kunst met techniek, technologie, beweging, architectuur en ruimte. Of een ander voorbeeld van hybride kunst: het Van Gogh-Roosegaarde fietspad in de buurt van Neunen. Heb je daar wel eens gefietst? Een 600 meter lang fietspad waarin duizenden fonkelende, gekleurde steentjes zijn verwerkt. Het fietspad ligt op de plek waar Van Gogh een groot deel van zijn oeuvre heeft gemaakt. De steentjes tonen fragmenten van het beroemde werk Starry Night van Van Gogh.
