Lange tijd wilde ik maar een ding aan de muren van mijn huisje; een ansichtkaart met daarop een uitspraak van Picasso: “Je ne cherche pas, je trouve.” Ik zoek niet, ik vind. Ik geloof dat hiermee de kern van creativiteit geraakt wordt. Creativiteit is voor mij vrijheid en spel, een ontdekkingsreis naar onvermoede plekken. De lol van het niet-weten en het van daaruit kunnen scheppen. Hoe spannend en boeiend onze ideeën over de werkelijkheid wellicht ook zijn, uiteindelijk bieden ze ons niet meer dan een gestolde blik op het leven. Ze weerhouden ons ervan open te staan voor wat het leven allemaal in zich meedraagt aan onvermoede schatten, voor wat de situatie op dat moment biedt en vraagt. Het zoeken komt voort uit het ‘weten’, het vinden uit het nietweten. Zolang je blijft zoeken zal je dus ook niet vinden.
Hoe meer ik bereid en in staat ben om mijn eigen ideeën op losse schroeven te zetten, hoe meer ik in het veld van de creativiteit kom. Dat vraagt om veel ruimte en stilte. Dat is ook een van de redenen dat ik zo dol ben op het boeddhisme: daar doe je als het ware niet anders dan leren in te zien dat je een bundel verhalen bent, om je vervolgens te leren openen voor wie of wat je nog meer bent. Voor wie je eigenlijk bent. Ik zie creativiteit als onze natuurlijke staat. Wij zijn allemaal geweldige creators. Mits we onszelf niet in de weg zitten. Toen ik mijn dierbare Japanse boeddhistische leraar vroeg wat creativiteit is, giechelde hij: “I don`t know creativity.” Hij IS creativiteit. Hij is in staat om volledig hier en nu te leven, niet gehinderd door iets dat vastgehouden of verdedigd moet worden. En daardoor kan hij zich onder alle omstandigheden vrij bewegen en putten uit een onbegrensde bron aan mogelijkheden, om in iedere situatie opnieuw adequaat te kunnen reageren.
Voor mij is dit een prachtige inspiratie voor het coachen. Hoe kan ik mezelf leren openen voor ‘de ander’, op zo’n manier dat ik onbevangen en oordeelloos kan luisteren. Niet vanuit het hoofd maar met mijn hele lichaam. Dan kan het gebeuren dat de coach in mij als het ware opborrelt en kan ik me laten verrassen door wat er op dat moment tot leven komt. Dat geeft de mooiste ontmoetingen en juist dan lukt het me om op een dieper niveau te vinden, te ‘weten’ wat de situatie vraagt. Dat is voor mij creativiteit in het coachen.
Ingrid Appels is intuïtief coach en zenboeddhistisch monnik. Ze heeft een eigen bedrijf, de Appelboom, waarbinnen ze coaching en boeddhisme verenigt.
