Er is een duidelijke trend in de literatuur over wat goede leiders zijn: mensen die weten wat ze willen, met een duidelijke visie en doelstellingen. Die weten wat er moet gebeuren en hun handelen daarop bewust en rationeel afwegen. Thijs Homan vraagt zich in dit artikel af of dit beeld wel klopt met hoe we leiderschap in de praktijk ervaren. Zijn bijdrage is een pleidooi om leiderschap te beschouwen als een proces van patroonverandering in een keten van interacties. Leiderschap is blijven praten. Met elkaar.