Wat fysiek gehannes – veel meer herinner ik me er niet van. Des te beter herinner ik me mijn opluchting, de volgende ochtend bij het ontwaken. ‘Het is volbracht.’ Ik kleedde mij aan en ging met brede grijns mijns weegs. Hello world! Ja mensen, u ziet het goed. Doeke Fennema just joined the club. Maar niemand die het zag.
Van knaap tot kerel in één nacht. Gisteren kon ik nog ontmaskerd worden als maagd, vandaag kon ik bogen op een prille eerste ervaring. Jíj?! Maagd?! Voor die hoon, die ik met mijn bravoure altijd voor was gebleven, hoefde ik definitief niet langer te vrezen. Rijkelijk laat, maar godzijdank voor mijn twintigste verjaardag bevond ik mij dan toch nog aan de goede kant van de grens.
Maar grenzen – bestaan ze eigenlijk wel? Er zijn natuurlijke grenzen: we worden geboren, we gaan dood en ondertussen splitst de Maas Limburg in een Belgisch en een Nederlands deel. De rest denken we gewoon bij elkaar. We doen ons allemaal wel nuchter en redelijk voor, maar erg feitelijk gaan we doorgaans niet te werk. We subjectiveren ons suf: discussiepunt wordt knoop in de maag. Collega wordt kwelgeest. Actiepunt wordt hoofdpijndossier. En een willekeurig punt in de tijd, in de organische ontwikkeling van jongen naar man – dat punt wordt lijn, die lijn wordt muur, die muur een onneembare vesting.
Je blijft hangen in het verwerpelijke oude, juíst door de preoccupatie met het gewenste nieuwe. We denken het groot, blazen het op tot onwerkelijke proporties. Een wonder dat we überhaupt nog ergens toe komen. Nog energie hebben. Onszelf niet al helemaal kwijtgeraakt zijn in onmetelijke discussie- en actiepunten. En in het toevallige punt dat markeert: hier was uw ontmaagding.
Niemand die het aan me zag. Niemand. En er was ook niets te zien; niet iets nieuws in ieder geval, niet aan mij, niet iets om van op te kijken. Er was geen grens. En dan, het besef: Doeke jongen, je had gewoon dóór kunnen lopen.
Maar dat zag ik pas, toen ik aan gene zijde was.
Doeke Fennema is dagvoorzitter/inspirator en LuminaLearning-coach. Als De Creatieve Krijgsheer brengt hij teams en organisaties in beweging. Indachtig zijn motto: ‘Alleen wie zelf bewogen is, kan anderen bewegen.’ www.doeke.info en @doekefennema op Twitter.
