Editorial
Jaren geleden begon mijn TA reis. Ik was in de gelukkige positie dat ik samen reisde met een vriendin en onderweg spraken we eindeloos over het leven en TA. Het leren van TA-concepten, ze toepassen in de praktijk en onszelf onderdompelen in concepten als autonomie, verbondenheid, script en Spel. We voelden een groot verlangen naar een betere wereld. Beter voor onszelf natuurlijk maar ook beter voor onze relaties, voor ons werk en het effect van ons werk. Beter voor de aarde, duurzaam en midden in de samenleving.
Wat ik me herinner van die eerste jaren was dat het reizen ook groots effect had, een bijna magisch resultaat. Door TA-concepten lukte het ook om de wereld beter te begrijpen. Ik kreeg ander zicht op relaties die ik had, ontdekte waar ik invloed had en waar niet. Ik leerde om autonome beslissingen te nemen en verlies te accepteren. Als kers op de taart leerde ik mijn opgroeiende kinderen op nieuwe manieren kennen. Kortom, zo veel aspecten van het leven kwamen tot bloei, als het begin van een prachtige zomer, en waar het winter werd lukte het om dat te accepteren, mezelf serieus te nemen, grenzen aan te geven.
Met mijn vriendin en andere studiegenoten spraken we vaak over gerenommeerde TAopleiders. Zij hadden de concepten doorleefd, eigen gemaakt en we zagen ze als geslaagd, bijzonder, bijna onaantastbaar. Als deze opleiders dan iets deden wat we niet begrepen, wat in onze ogen fout was of anders had gekund of als we gekwetst raakten dan ervoer ik dat met eenzelfde intensiteit als alle groei en bloei. Ook destijds besefte ik al dat mijn enthousiasme voor TA terecht was, maar deels gestoeld op magisch denken.
In de loop van de jaren werd het voor mij een verademing om te zien dat TA-professionals, groot en klein, gewoon mensen zijn. Het verhaal dat je bijna goddelijk kunt worden, dat het mogelijk is om steeds vanuit een OK-bril naar jezelf en de ander te kijken, bleek een mythe. Naast alle groei en geluk die ik ervaar in het werken met TA is daar het leven met grillige tijden, confrontaties, vergissingen en grenzen. Het hoort bij elkaar, het verlangen en de realiteit.
Eric Berne (1972) was gefascineerd door mythes en sprookjes. Vanuit verhalen, werkte hij zijn theorie over script uit en gaf daar vele voorbeelden bij. Hij koppelde verhalen uit Griekse mythes, fabels en sprookjes door er stimuli en responsen van te maken en gebruikte deze voor script analyse. Met dit magazine willen we de mythe ontmantelen dat het denken een betere wereld brengt. We begrijpen door TA meer van onszelf, de ander en de wereld. De schrijvers in dit magazine nemen je mee op reis voorbij dat begrijpen. Karen Bruyn in het doen van een sjamanistische reis, Alice Timmermans met social dreaming, Piet van Haaster in het werken met metaforen, Maarten Kouwenhoven en Marijke Arendsen Hein in het ophalen van herinneringen, Anne de Graaf en Sari van Poelje in van ‘Ik naar Wij’, Moniek Thunnissen in het belang van onderzoek, Eva van der Randen in het luisteren naar lichamen en Cor van Geffen in het spelen met archetypes. De realiteit is dat wij meer zijn dan een denkend ding zoals Descartes ons voorhield. De realiteit ligt in het mythische, in metaforen, in dingen die we niet begrijpen maar wel voelen. En bovenal een grenzeloos vertrouwen houden dat dingen goed kunnen komen, zoals Judith Herzberg dichtte in ‘Daglicht’:
Nu alles is zoals het is geworden,
nu alles is zoals het is
komt het, hoewel, misschien
hoewel, tenslotte nog in orde.
Beatrijs Dijkman
Hoofdredacteur
INHOUD
- Editorial, Beatrijs Dijkman
- Wat zegt deze droom over ons? Alice Timmermans
- Kauwen op de blaadjes; Contracteren op existentieel niveau, Karen Bruyn
- Werken met metaforen in individuele begeleiding, Piet van Haaster
- TA-TOEN, een briefwisseling tussen twee grondleggers van TA in Nederland, Maarten Kouwenhoven & Marijke Arendsen Hein
- Een evidencebased conceptueel model van de transactionele analyse, Moniek Thunnissen
- Emancipatie van het TA organisatie veld. Interview met Sari van Poelje en Anne de Graaf, Beatrijs Dijkman
- Bull’s Eye: Een schot in de roos, Eva van der Randen
- Het Grote Archetypespel, Jacobien Geuze
- TA nieuws