Het woord psychologische test roept vaak het beeld op van een zenuwachtige sollicitant die zich een dag lang zwetend door lange vragenlijsten heen werkt. De vragenlijsten worden gescoord en daarna heeft de psycholoog zijn oordeel klaar. Sollicitant afgewezen of geschikt bevonden. Een karikatuur natuurlijk, maar toch... Het zijn praktijken waar een coach zich verre van houdt. Een coach helpt te ontwikkelen en is niet geïnteresseerd in een beoordeling of vergelijking met anderen. Maakt dat psychologische tests per definitie ongeschikt voor de coachingspraktijk?