INHOUD THEMA ‘NICHES’ (september 2015)
- Ronald Wolbink analyseert het coachvak, Jikke de Ruiter
- Het imago van coaching, Sijtze de Roos
- Iedere coach een eigen niche, Redactie
- Leve de generalist, Saskia Teppema
IK-ANDER
- Aandacht voor behoeften geeft verdieping, Chantal van Thiel
- En nu… Buiten de gebaande paden
- Waaraan herken je een goede coach of supervisor? Mieke Voogd
- Dromen van fotomodellen waarmaken, Joey Steur
- Begin met het WAAROM, Joke Tacoma
ORGANISATIE
- Opdrachtgevers aan het woord, Gerard Kroon
- Usela van Stekelenburg over familiebedrijven, Ad Maas
- Onderpresteerders, Paul de Ruiter
- Waarom iedereen luistert als je over seks praat, Saskia Teppema
MAATSCHAPPIJ
- 365 dagen op weg naar geluk, Ericka Kuyters & Saskia Teppema
- Platform Autonome Coaches, Sijtze de Roos
- Žižek: Een kritische bril, Jikke de Ruiter
- In gesprek met Belgisch psychiater en hoogleraar Dirk De Wachter, Jikke de Ruiter
- Spel in begeleidingssituaties, Michiel de Ronde
Niche
Nog steeds floreert coaching binnen de begeleidingskunde. Voortdurend verschijnen nieuwe, soms exotische, vormen en soorten op de markt. Is coaching een niche en welke niches zijn er zoal binnen coaching? In deze uitgave onderzoeken we ons vakgebied en kijken wat nodig is om, ondanks de voor velen toch lastige tijden en soms sceptische geluiden, te blijven gedijen. Het blijkt aanleiding tot een leerzame zoektocht binnen en buiten ons werkveld met stevige uitspraken over het bestaansrecht van het vakgebied.
Ronald Wolbink, coach, filosoof en bedrijfskundige, promoveerde op een kritische analyse van het coachvak. Hij stelt dat aan het eind van de jaren tachtig de mensen door de doorontwikkeling van het neoliberale marktdenken steeds meer op zichzelf werden teruggeworpen en op hun eigen verantwoordelijkheid werden gewezen. Deze individualisering creëerde destijds het gat in de markt voor coaches. Tot welke grote diversiteit dit uiteindelijk heeft geleid, is te lezen in het artikel ‘Iedere coach een niche’. Het lijkt alsof er voor elk probleem een coach is. Joey Steur, modellencoach, beschrijft hoe haar persoonlijke ervaring en ontwikkeling een rol speelden bij het vinden van haar niche.
Deze grote diversiteit maakt het lastig om het kaf van het koren te scheiden. In het ECVision-project heeft men een poging gedaan om te beschrijven waaraan je een goede coach of supervisor herkent. Mieke Voogd zet het op een rij. Opvallend is dat het niet alleen gaat om doen, weten en kunnen, maar ook het zíjn is heel belangrijk: de professionele identiteit. Hierbij zijn onder andere tolerantie, kwaliteitsontwikkeling, ethiek en reflectie belangrijk. Een alarmerende conclusie van Wolbink is dat juist reflectie op het coachvak ontbreekt. Ook buitenstaanders hebben zo hun bedenkingen inventariseert Sijtze de Roos. Coaches zouden juist meer naar buiten moeten kijken en inspelen op wat er aan de hand is in organisaties, bedrijven en in onze samenleving. Enkele uitspraken uit dit artikel: “Richt je niet alleen op het persoonlijke, maar betrek de omstandigheden meer”, “Stop met de zoektocht naar authenticiteit”, “Hebben coaches een rol in het organiseren van tegenkracht?”, “Als professionals zich niet laten inpakken hebben ze grote impact”, “ Denk in de allereerste plaats na over de wereld om je heen”. Deze kritiek is voor Jikke de Ruiter mede aanleiding om de zaken te willen veranderen. Daarom, vertelt ze in een interview, richt zij per heden het Platform Autonome Coaches op.
Ik hoop dat dit themanummer uitnodigt tot reflectie en aanmoedigt om kritisch om ons heen te durven kijken. Om zo ons mooie vak geen niche van voorbijgaande aard te laten zijn, maar bestaansrecht in de toekomst te laten behouden.
