De eerste auto’s leken op een koets en konden met een touw worden vastgemaakt aan een paal, zoals gebruikelijk voor koetspaarden. Het duurt enige tijd voordat de authentieke eigenschappen van een nieuw medium worden ontdekt en op goede wijze ingezet. Die projectie van oude gewoontes komt doordat de verkeerde mensen bij de implementatie van zo’n nieuw medium worden betrokken.
Elektronische toetssystemen maken veel vraagvormen en media mogelijk waardoor je aantrekkelijker en rijker kunt toetsten. Een mooi staaltje van oude handelwijzen kwam ik tegen bij een proefexamen op internet. Naast de vele (?) standaard één-uit-vier-vragen (rondje aanklikken) kwam dit vraagtype ook in de vorm van een uitklapmenu voor (de opties worden pas na aanklikken zichtbaar). Dit is dus niet aantrekkelijker en rijker, maar onoverzichtelijker. Ook de krachtige combinatie- of matchvraag was van een uitklapmenu voorzien. De teksten uit de twee uitklapmenu’s moest ik met elkaar combineren tot het juiste antwoord. Veel heen en weer klikken tussen de uitklapmenu’s, teksten lezen en vervolgens ook nog onthouden wat de vraag ook al weer was. Zo chaotisch als het hier staat…… zo was ook mijn gevoel bij het beantwoorden van deze vragen. Niet aantrekkelijker en rijker, maar complexer.
Via via hoorde ik dat de examenresultaten sinds het elektronisch toetsen drastisch lager waren. Ík begrijp wel waarom. Zónder een doordacht fundament én goede (bege)leiding, gaan de ontwikkelaars zélf op ‘ontdekkingsreis’. Dat kost extra tijd en geld, levert goedbedoelde wanproducten op, berokkent schade aan de reputatie van het nieuwe medium en de eigen organisatie, maar, en dat is misschien wel het ergste, het gaat ook over de ruggen van de examenkandidaten. Waarom laat een organisatie dit toch gebeuren?
Ing. J.J.M.F. Teelen RI is directeur van Teelen Kennismanagement.
