In de in 2018 bekroonde studie van Frits van Oostrom over het leven van ridder Jan van Brederode blijft enigszins onopgehelderd wat de precieze beweegredenen van deze Jan zijn om het klooster in te gaan. Natuurlijk, Jan is na eindeloze gevechtshandelingen berooid, zijn gierige schoonvader draait hem de ene loer na de andere en hij is, alhoewel getrouwd, zonder kroost. Nog merkwaardiger is echter dat hij na enkele devote jaren weer uit het klooster treedt, iets wat door zijn middeleeuwse tijdgenoten als een grote schande wordt bestempeld. De titel van Van Oostroms studie, Nobel streven, doet vermoeden dat het Jan steeds om iets hogers te doen is, om toewijding en overgave, misschien wel om het bereiken van een zekere staat van volmaakte deugdzaamheid. Ook in onze moderne tijd is het thema van de deugdzaamheid, het thema van het streven naar het goede, geliefd. Rutger Bregman gaat er in zijn succesvolle boek ´De meeste mensen deugen´ (2019) vanuit dat de meeste mensen in aanleg goed zijn en van nature bereid zijn anderen te helpen. Ook de meeste examinatoren en andere functionarissen in het onderwijs zullen ten diepste geen enkel kwaad in de zin hebben en het beste met een ieder voor hebben.
