Er is een belangrijke samenhang tussen de manier waarop wij met leed omgaan en onze neiging tot oordelen. Wanneer we iets met een oordeel opzadelen, zeggen we daarmee: “Ik wil dat dit geen deel van mijn leven uitmaakt.” Iets met een oordeel belasten, is het aan de kant schuiven. We hoeven er niet meer naar om te kijken. Dat terzijde schuiven doen we met allerlei subtiele of minder subtiele emotionele gesteldheden: achteloos, haast tussen neus en lippen door, met zogenaamd de beste bedoelingen, of we zetten het kracht bij met de nodige agressie. We gaan eraan voorbij en pakken de draad van ons ogenschijnlijk rimpelloze leven weer op